Introductie
Op 6 november 2002 verwees de Commissie Economische Zaken, Milieu en Territorium van de Nationale Assemblee een studie naar het Parlementair Bureau voor de Evaluatie van Wetenschappelijke en Technologische Keuzes over "de levensduur van kerncentrales en nieuwe typen reactoren".
Uw rapporteurs, die op 20 november 2002 zijn aangesteld, hebben overeenkomstig de procedure van het Bureau een haalbaarheidsstudie opgesteld waarin wordt geconcludeerd dat het inderdaad mogelijk is om binnen enkele maanden een rapport over deze kwestie op te stellen. Nadat deze studie op 4 december door het parlementaire bureau was goedgekeurd, gingen uw rapporteurs onmiddellijk aan de slag.
Enkele cijfers om het werk van de voorbereiding van dit rapport kwantitatief te beoordelen: 110 uur officiële hoorzittingen in Frankrijk of in het buitenland, waaronder één dag openbare hoorzittingen, 4 onderzochte landen met meerdere vergaderingen ter plaatse, Finland, Zweden, Duitsland, Verenigde Staten, 180 mensen geïnterviewd, vele uren informele discussies.
Zoals de steeds vaker voorkomende praktijk is bij het Parlementaire Bureau, heeft een stuurgroep, waarvan de leden hier hartelijk worden bedankt, maar wiens verantwoordelijkheid op geen enkele manier door deze tekst wordt bestreken, effectieve hulp geboden bij het selecteren van de te interviewen persoonlijkheden, het identificeren van de belangrijkste vragen en analyseer de informatie die door de gesprekspartners wordt verstrekt.
De tekst van de verwijzing van de Commissie Economische Zaken is duidelijk. Het doel van dit rapport is dan ook niet om een beeld te schetsen van de voor- en nadelen van kernenergie, noch om aan te geven of het in de toekomst in het belang van Frankrijk zou zijn om het aandeel van de productie van kernenergie te verminderen.
Dit rapport, in tegenstelling, streven naar eenvoudige, maar fundamentele vragen voor de Franse elektriciteitsproductie te beantwoorden.
Welke fenomenen kunnen de levensduur van kerncentrales beperken? Hoe kunnen we hun veroudering tegengaan, tegen welke prijs en onder welke veiligheidsvoorwaarden?
Bovendien, als de politieke beslissing wordt genomen om onze centrales te vernieuwen, op welke datum hij zal beginnen te doen? Wat zijn de beschikbare technologieën als een verlengstuk van de huidige technologieën, of liever met kanalen momenteel in gebruik is, en wanneer?
Voor de nationale nucleaire operator die EDF is en voor de openbare elektriciteitsdienst waarbij de Fransen ongeacht hun politieke overtuiging aangesloten zijn, is de levensduur van de reactoren die momenteel in gebruik zijn een kwestie van enkele tientallen miljarden euro's.
Het parlementaire bureau was de eerste die in 1999 deze kwestie op het openbare plein plaatste, een kwestie die niet alleen financiële gevolgen heeft voor de rekeningen van EDF, maar ook voor de elektriciteitskosten die wij consumenten hebben .
Afgezien van de situatie van EDF en de elektriciteitsmarkten, zijn de exploitatie van reactoren die al economisch en financieel zijn afgeschreven over een periode van 30, 40 of 50 jaar, verre van onverschillig voor het concurrentievermogen van de Franse economie als geheel.
Evenzo heeft Frankrijk een nucleaire industrie opgebouwd die een van zijn sterke punten is in de wereldwijde concurrentie, een bron van nationale werkgelegenheid vertegenwoordigt en waarvan we de toekomst moeten overwegen, zodat het land, wanneer de tijd daar is, effectieve oplossingen kan bieden voor onze energievoorziening.
De keuze van een energieopwekkingstechnologie is altijd van cruciaal belang en grote moeilijkheid geweest. Dat zagen we duidelijk in ons land aan het einde van de jaren zestig, toen we onze keuzes op een hartverscheurende manier moesten bijstellen en de grafietgassector moesten verlaten ten gunste van drukwaterreactoren. Zeker, de kwestie van de levensduur van kerncentrales verdient onze volle aandacht.
Frankrijk is sinds het begin van het jaar betrokken bij de voorbereiding van de oriëntatiewet inzake energie, voorzien door de wet van 10 februari 2000 betreffende de modernisering en ontwikkeling van de openbare elektriciteitsdienst.
Als onderdeel van de kalender van het door de regering georganiseerde nationale debat, wil dit rapport van het parlementair bureau bijdragen tot de reflectie van het parlement en onze medeburgers over het vaststellen van deadlines met betrekking tot onze kerncentrale en over de keuze van technologieën voor de vernieuwing ervan.
Om hier te lezen (of over te bladeren gezien de dichtheid): http://www.assemblee-nationale.fr/12/rap-off/i0832.asp
.pdf Versie: https://www.econologie.com/duree-de-vie- ... -4339.html