olivier75 schreef:
Voor het verschil tussen maaien en hooi telt het drogen een beetje maar het is vooral de volwassenheid, ik heb de test vorig jaar gedaan, het is duidelijk, op opvangbak van 2 hopen, tussen het late maaien 2e snede na minimaal 2 maanden van groei en een eerste snee, ik geloof eind mei, de volgende dag is de 1e erg heet en de 2e nauwelijks, als de eerste eenmaal is verspreid en gekoloniseerd door de witte filamenten en de 2e helemaal niet .
Er zou een kleine fotoreportage voor nodig zijn, het is een onderwerp dat vaak ter sprake komt.
Dat gezegd hebbende, kan de kachel ook een onkruidbestrijdingsfunctie hebben, wat een zekere beheersing vereist.
Olivier
Het is vrij eenvoudig:
a) drogen bestaat uit het verwijderen van water; het verandert niet (of heel weinig) de "moleculaire" inhoud van het materiaal
b) als het nat is, wordt het materiaal opnieuw nat en zelfs als het zijn groene kleur niet terugkrijgt, is het een beetje hetzelfde...
Drogen is niet het bepalende verschijnsel. Hoewel het een beetje helpt. Dit zijn de moleculen!
a) Vers gemaaid gras bestaat uit bladeren, die zeer rijk zijn aan oplosbare en fermenteerbare stoffen: oplosbare suikers (geen zetmeel, dat ontstaat tijdens opslag), aminozuren, enz. De C/N-verhouding is 7 of 8...
b) hooi verkregen door het drogen van volwassen grassen, met stengels en gemonteerd op de kolf, is een mengsel van bladeren, die een samenstelling hebben die dicht bij a) ligt, maar ook vezels (cellulose) die de stengels vormen, de glumellae die de oren omringen en reserve moleculen in de zaden (zetmeel, vezels, oliën)... De C/N-verhouding is 20 tot 30.
Dus opnieuw bevochtigd, fermenteert men (het is een "gehakte biefstuk"), de bacteriën worden meegesleept, het warmt op...
De andere niet. Het bevat te weinig oplosbaar materiaal en stikstof om de bacteriën te laten meeslepen... Ze doen mee. Precies bepaalde families, zoals "cellulolytics", maar snel. En ze werken samen met paddenstoelen, die veel langzamer zijn...
Ik raad aan om gemaaid gras te drogen omdat ze zo fermenteerbaar zijn dat ze zelfs in een vrij dunne laag, een paar cm, kunnen fermenteren en opwarmen als ze vers zijn. Maar niet als ze droog zijn. Zelfs opnieuw bevochtigd, verloopt de gisting geleidelijker. Maar je moet voorzichtig zijn: vandaar de laagjes dun (zelfs als het herhaling betekent)
