Klimaat: “We gaan richting een kortingsactie in Kopenhagen

Boeken, televisieprogramma's, films, tijdschriften of muziek te delen, adviseur te ontdekken ... Praat met nieuws van invloed zijn op geen enkele manier het econology, milieu, energie, de maatschappij, het verbruik (nieuwe wetten of normen) ...
recyclinage
Econologue expert
Econologue expert
berichten: 1596
Inschrijving: 06/08/07, 19:21
Plaats: kunstenaar land

Klimaat: “We gaan richting een kortingsactie in Kopenhagen




par recyclinage » 08/11/09, 12:43

De laatste onderhandelingssessie voorafgaand aan de top van Kopenhagen over de opwarming van de aarde, die zal plaatsvinden van 7 tot 18 december, eindigde op vrijdag 6 november. Aan het hoofd van de internationale pool van de ngo Réseau action climat France gelooft Morgane Créach dat "we de ambities tussen nu en Kopenhagen zullen moeten herzien, anders zal er niet de consensus zijn die essentieel is voor de ondertekening van internationale verdragen".


Waartoe leidden de laatste onderhandelingsweek voor de top in Kopenhagen in december?

Er is geen consensusdossier. En ten gronde is er niets opgeschoten, simpelweg omdat de door de ministeries gestuurde onderhandelaars niet het noodzakelijke mandaat hebben om de gevoelige punten aan te pakken. Maar er gebeurde maandag iets uitzonderlijks: Afrikaanse landen, die bijzonder kwetsbaar zijn voor de opwarming van de aarde, sloegen de deur van de onderhandelingen dicht om aan de kaak te stellen dat de geïndustrialiseerde landen helemaal niet ver genoeg gaan in hun reductiedoelstellingen voor de uitstoot van broeikasgassen. Ze kwamen uiteindelijk terug, maar ze oefenden een druk uit die nodig lijkt: tussen nu en Kopenhagen zullen de ambities moeten worden herzien, anders zal er niet de consensus zijn die essentieel is voor de ondertekening van internationale verdragen.

Wat zouden de te bereiken doelstellingen zijn en waartoe verbinden de belangrijkste landen zich op dit moment?

Het IPCC [Intergovernmental Panel on Climate Change] schat dat geïndustrialiseerde landen hun uitstoot tegen 25 met 40 tot 2020% moeten verminderen ten opzichte van 1990 om een ​​temperatuurstijging van 2°C te voorkomen. De ondertekenende landen van het Kyoto-protocol, die tot 5 als doel hadden gesteld om de uitstoot met 2013% te verminderen, stellen momenteel veel lagere doelen voor, tussen – 16 en – 23%. Wat de Verenigde Staten betreft, een groot uitstotend land dat Kyoto uiteindelijk niet heeft geratificeerd, zij zijn hoogstens bereid tot een reductie van 7%, wat de doelstellingen van de geïndustrialiseerde landen terug zou brengen naar een bereik tussen – 10 en – 18%.

Het andere grote dossier betreft de hulp die aan ontwikkelingslanden moet worden verleend om hen te helpen de opwarming van de aarde tegen te gaan. De aankondigingen hierover zijn zeer teleurstellend: de Europese Unie schat de behoeften op 100 miljard euro per jaar tot 2020. Maar haar staatshoofden en regeringsleiders, die eind vorige week bijeenkwamen, schatten dat de geïndustrialiseerde landen zouden deelnemen aan het bedrag van 22 tot 50 miljard per jaar, de rest komt van de particuliere sector en van de ontwikkelingslanden zelf. En ze zeiden niet hoeveel de EU zou inleggen. Wat de Verenigde Staten betreft, een land dat de op één na grootste bijdrage zou moeten leveren, zij hebben geen cijfers gegeven!

Heeft de komst van Barack Obama als president van de Verenigde Staten de situatie aan Amerikaanse zijde niet veranderd?

Ja, voor zover de Verenigde Staten zijn teruggekeerd naar de onderhandelingstafel en nu praten over gekwantificeerde doelstellingen. Maar ze hebben nog een lange weg te gaan! Ze passen niet in de logica van Kyoto, waar de EU nog steeds voorstander van is, van een akkoord van bovenaf: een algemeen doel stellen en dan verdelen onder de landen. Washington heeft liever dat elk land een doel stelt en dat we zien wat er gebeurt. En het Witte Huis staat vijandig tegenover het supranationale systeem van sancties bij niet-naleving van de Kyoto-doelstellingen. Laatste punt: Barack Obama wil het falen van Bill Clinton niet herhalen, die Kyoto had ondertekend maar er niet in was geslaagd het door het Amerikaanse Congres te laten ratificeren. Daarom wilde hij vóór Kopenhagen gekwantificeerde doelstellingen in een wet vastleggen. Het congres is echter achtergebleven bij de bespreking van deze tekst en dreigt niet door de top te worden aangenomen.

Waartoe zal de Top van Kopenhagen onder deze omstandigheden waarschijnlijk leiden?

Momenteel gaan we naar een kortingsafspraak. Het lijkt erg moeilijk om tot de oplossing te komen die door de ontwikkelingslanden en de ngo's wordt bepleit: enerzijds, in het kader van het Kyoto-protocol, een tweede verbintenisperiode voor de geïndustrialiseerde landen, met doelstellingen voor het afbouwen van ambitieuze programma's; aan de andere kant, in het kader van het klimaatverdrag dat in 1992 werd aangenomen en dat alle landen van de VN verenigt, een verdrag dat voorziet in een reductiedoelstelling voor de emissies van de Verenigde Staten die even restrictief zijn als die van Kyoto en helpt bij het ontwikkelen van nieuwe financiering landen om hun uitstoot te beperken en zich aan te passen aan de verwoestende gevolgen van klimaatverandering.

De EU verdedigt het idee van één enkel en uniek verdrag, omdat ze net als iedereen wil dat de Verenigde Staten eraan deelnemen. Maar het belangrijkste risico is het verlies van de meeste essentiële elementen van het Protocol van Kyoto, met name het systeem van sancties. Dit zou bijvoorbeeld passen bij Canada, dat zijn uitstoot met 6% moest verminderen en met 25% verhoogde...

Kunnen we vertrouwen op een verdrag?

We gaan eerder in de richting van een "besluit" in Kopenhagen of zelfs een politiek akkoord, waarvan het niet zeker is of ze verwijzen naar de aanneming binnen zes maanden na een verdrag, wat het voordeel zou hebben dat het juridisch bindend is. Het is te hopen dat de EU haar reductiedoelstellingen zal herzien en haar hulp zal verhogen, om een ​​coalitie te vormen met de ontwikkelingslanden om de Verenigde Staten te isoleren. Het is te hopen dat Barack Obama aanwezig zal zijn, wat niet zeker is, en dat hij, als zijn wet niet wordt aangenomen, toch het politieke risico zal nemen om gekwantificeerde doelstellingen aan te kondigen.

Ook druk vanuit de publieke opinie zal een rol gaan spelen. Ngo's over de hele wereld zijn petities gestart als onderdeel van de Tck tck tck-campagne. In Frankrijk heeft dit "klimaatultimatum" zichzelf tot doel gesteld om tegen 18 december, de laatste dag van de top van Kopenhagen, een miljoen handtekeningen te verzamelen. Het doel is nog lang niet bereikt, maar dit mandaat van de burgers aan hun staatshoofden is essentieel om tot een ambitieus klimaatakkoord te komen.


http://www.lemonde.fr/planete/article/2009/11/06/climat-on-s-oriente-vers-un-accord-au-rabais-a-copenhague_1263928_3244.html
0 x
 


  • Vergelijkbare onderwerpen
    antwoorden
    bekeken
    laatste bericht

Terug naar 'Media & Nieuws: tv-programma's, rapporten, boeken, nieuws ... "

Wie is er online?

Gebruikers die dit bekijken forum : Geen geregistreerde gebruikers en 207-gasten