Omdat we ons hier afvragen wie de echte terroristen zijn...sorry voor de echte terroristen...
Terrorisme =
Terrorisme is het opzettelijk gebruik van geweld (aanslagen, moorden, ontvoeringen, enz.) voor politieke doeleinden, zodanig dat de psychologische impact ervan – terreur en angst – veel verder reikt dan de kring van directe slachtoffers en de betrokken publieke opinie massaal treft.
Dus waar zijn de sterfgevallen en verwijderingen van katoenen luiers?
Elisabeth Badinter, tegen wasbareluierterrorisme
Een paar dagen na de BHL-piek moeten we ons voorbereiden op een Badinter-piek (Elisabeth). De filosoof die een boek publiceert, France Inter, opent vandaag, donderdag, zijn hele kanaal, van het ochtendinterview tot het avondtelefoongesprek. Voor één dag wordt France Inter Radio Badinter en promoot het Badinteriaanse denken tot de status van officieel denken. Als we zijn interview met Demorand goed begrijpen, protesteert Badinter vandaag tegen het impliciete bevel, dat sinds het begin van de crisis aan moeders zou zijn gegeven, om naar huis terug te keren, te stoppen met werken, hun kinderen borstvoeding te geven en hen biologische voeding voor te bereiden. broccoli in plaats van ze kant-en-klare potjes te serveren, en terug te keren naar wasbare luiers, in plaats van wegwerpluiers (uiteraard niet biologisch afbreekbaar, maar waarvan de uitvinding volgens Badinter een beslissende vooruitgang betekende in de vrouwenemancipatie).
Waarom niet ? Over alles moet gedebatteerd worden. We hebben het volste recht om ecologie tegenover feminisme te stellen, de rechten van vrouwen op die van de natuur, en om tegenstellingen of tegenstrijdigheden tussen deze twee te onderzoeken. Wij hebben het volste recht om te stellen dat vrouwenemancipatie werk vereist. Maar één klein dingetje is gênant, elke keer dat Badinter terugkeert naar het publieke podium. Een detail. Drie keer niets. Maar nog steeds. Eén van haar ‘hoeden’, zoals ze zeggen, wordt nooit herinnerd door de gefascineerde interviewers (en zelfs niet door Demorand, voorafgaand aan haar interview vanochtend): naast haar gewaardeerde activiteit als filosoof en schrijfster, Elisabeth Badinter, dochter en erfgename van Marcel Bleustein-Blanchet, oprichter van Publicis, is vandaag de tweede grootste aandeelhouder en voorzitter van de raad van toezicht van de reclamemultinational.
Dit ontneemt haar uiteraard niet het recht om te denken en te schrijven.. We kunnen heersen over de vierkleurenpagina's van tijdschriften, over de softporno-posters van bushokjes, en beweren te filosoferen over vrouwenemancipatie. Dat kan, en de standvastigheid van Badinter getuigt van de oprechtheid van zijn overtuigingen. Maar deze dubbele status heeft in de filosofische productie van Badinter altijd voor een blinde vlek gezorgd: het geweld van het reclameverbod tegen vrouwen. Smeer jezelf 's ochtends en 's avonds in, scheer je haar om eruit te zien als pornoactrices, wees zo dun als de skeletten die je op de modepagina's ziet paraderen, en consumeer, consumeer, consumeer, koop, verwarm het chequeboekje, om eindelijk perfect, totaal bevrijd te zijn. Vanuit mijn raam gezien als mannelijk ochtendmens lijkt dit bevel, dat achter in elke kiosk, op elke straathoek wordt uitgevaardigd, minstens zo terroristisch als het bevel om naar huis te gaan en terug te keren naar herbruikbare luiers. Maar Badinter, een reclamefilosoof, ziet het niet.
http://www.arretsurimages.net/vite.php?id=7135
Deze vrouw is blijkbaar nooit zwanger geweest... en we zouden graag achterdeurlobbyen voor mensen die het niet beter zouden doen... maar nee, dat is onmogelijk voor een adverteerder, nietwaar?
Ga richting de prullenbak...
Gelijkheid tussen mannen heeft nooit anders bestaan dan op papier... dan zijn er min of meer grote ongelijkheden... maar nooit is de ene man gelijk geweest aan de andere (zelfs geen eeneiige tweelingen)...