Janic schreef:Inderdaad, als de energiecurve bij gebrek daalt, vertraagt de demografische explosie niet op dezelfde manier (ze neemt zelfs nog meer toe). De mogelijke oplossing ligt in een verandering van het landbouwbeleid, meer gericht op een direct voedselcircuit, van plant tot consument, in plaats van via de dierlijke intermediair, en het energieverbruik wordt dan veel lager.
Strikt genomen is er weinig risico op een val door "gebrek".
Hernieuwbare energieën spelen een stabiliserende rol bij de vermindering van fossiele hulpbronnen, voornamelijk olie, dat is de echte uitdaging van "duurzame ontwikkeling"
Er zijn nog steeds kolossale voorraden steenkool, en als er een gebrek aan olie is, laat staan dat we gas (vooral schalie), methaan uit het smelten van permafrost en thorium zullen exploiteren om kerncentrales te laten draaien in generatie 4 (die geduldig wachten in de schaduwen voor het politieke groene licht), allemaal besprenkeld met ENR.
Alleen een grootschalig conflict, bijvoorbeeld in het Midden-Oosten, of een natuurramp kan leiden tot een energiecrisis zoals in 1973 en 1979 het geval was.
Voor de demografie van onze regio's neemt onvruchtbaarheid steeds meer toe en kan het een onverwachte regulator worden.
Inderdaad, maar massale immigratie corrigeert deze kleine teleurstelling...
Zou zelfs geen gebrek aan arbeidskrachten moeten hebben!
Het ligt minder voor de hand voor andere "ontwikkelende" (sic) regio's waar de demografie explodeert, zoals Afrika,
Het geval van het Afrikaanse continent is inderdaad zeer zorgwekkend (onder andere!) omdat de enige manier om de explosie van de demografie een halt toe te roepen, zou zijn om het opleidingsniveau te verhogen, wat historisch gezien betekent industrialisatie* van de landen.
Alleen zou deze maatregel aanvankelijk geen echt effect hebben op de beperking van het aantal geboorten vanwege een zekere traagheid (zoals het geval was in Europese landen).
Het zou in een dergelijk scenario minstens 30 jaar duren om een echt significante daling van het geboortecijfer te zien, het probleem is dat in een dergelijk geval de aldus gegenereerde industrialisatie de ecocide alleen maar zou doen toenemen...
* Tenzij we een nieuwe vorm van ontwikkeling creëren, die we zelf thuis niet kunnen bereiken...
Laten we niet dromen van een morgen die zingt, de deadline is nu voorbij, we zullen ons moeten voorbereiden op het ergste...
Wat triest is, is enerzijds een gelukzalig en ongegrond optimisme te constateren en anderzijds een suïcidaal pessimisme, maar waar zijn de realisten?