http://hebdo.nouvelobs.com/hebdo/paruti ... A9lus.html
Europa 1
De levensstijl van onze gekozen functionarissen
Vergoedingen, onkostendeclaraties, voordelen in natura... Ondanks onze beloften op het gebied van transparantie en nauwkeurigheid in tijden van crisis blijkt uit ons onderzoek dat grijze gebieden en kleine regelingen blijven bestaan
Nicolas Sarkozy blijft vlammen. Volgens de berekeningen van PS-gedeputeerde René Dosière, die zich op het Château heeft gespecialiseerd in het opsporen van misrekeningen, stegen zijn uitgaven -113 miljoen euro - vorig jaar met 18,5%: 'Exploitatiekosten - recepties, bevoorrading, telefoon, internet.. - zijn verdubbeld en het reizen is met 26% toegenomen. Er wordt ons verteld dat we leveranciers met elkaar concurreren, maar de ontvangst van 14 juli kostte vorig jaar 475 euro, tegen 000 een jaar eerder. Nog verontrustender: de boekhouding onthult een gat. “Het voorzitterschap heeft 413 miljoen euro meer uitgegeven dan het toegewezen budget”, legt René Dosière uit. Ter rechtvaardiging van dit verschil voert het Elysée aan dat het om een bedrag gaat dat verschuldigd is door het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Grappig boekhouden! In ieder geval komt het verlangen naar zuinigheid van Sarkozy niet tot uiting in de cijfers. Met één uitzondering: de sociale bijstand. Deze enveloppe, die wordt gebruikt om de Fransen in moeilijkheden een impuls te geven, is met 000% verlaagd.
In tijden van crisis is de levensstijl van gekozen functionarissen uiteraard een uiterst gevoelig onderwerp. In Groot-Brittannië veroorzaakte het schandaal van de valse onkostendeclaraties van parlementariërs een regimecrisis (zie hiernaast). De oudste democratie ter wereld wordt in het hart geraakt. Hoe zit het met Frankrijk, waar de Republiek wegzakte in de paleizen en pracht van het oude regime? Er is zeker echte vooruitgang geboekt. In 2002 maakte Lionel Jospin een einde aan de heerschappij van geheime fondsen, dit zwarte geld dat werd gebruikt om ministers en hun kabinetten te belonen (zie p. 16). Drie jaar later bespoedigde het schandaal veroorzaakt door de officiële aanpassing van de kortstondige minister Hervé Gaymard (2005) de goedkeuring van regelgeving... En bracht een groot deel van de regering ertoe dit voordeel op te geven (zie p. 16). Beter: na de excessen van zijn voorganger Christian Poncelet legde Gérard Larcher, de voorzitter van de Senaat, zichzelf een discipline op: de oppervlakte van zijn accommodatie halveren. Wat Nicolas Sarkozy betreft, moeten we erkennen dat hij heeft gebroken met de hypocrisie van deze voorgangers door een tipje van de sluier op te lichten over de rijke uren van het Elysée.
Maar moest het moreel van de Fransen juist in tijden van crisis ‘dat’ weten?
