Remundo schreef:
De Japanse crisis dateert van 1990, met wereldwijde gevolgen (zie "Balladur-jaren" in Frankrijk).
De Fed bood na 11 september 2001 meestal disconteringsvoeten aan en overspoelde de wereld met haar apengeld om het vertrouwen van beleggers te herstellen. Na de crash van "nieuwe technologieën" en de ineenstorting van de Twin Towers hadden ze een ernstige kater...
Het verschil tussen de VS en Japan is dat de Japanners in 1990 niet nog meer schulden wilden maken door "gratis" yen te kopen. Bij gebrek aan "solvabele" kopers moest de lokale handel zich aanpassen door de prijzen te verlagen. Dit heeft wereldwijd gevolgen voor de kosten van hightechproducten, een van de weinige gebieden waarop Japan concurrerend is gebleven.
Omgekeerd beleefde de Amerikaanse economie - en de wereld - minstens 6 jaar van volledige euforie, waarbij elke economische speler zichzelf volstopte in het proces en zijn prijzen koste wat het kost opdreef.
Nu de crash is bevestigd, wordt het Japanse scenario wereldwijd gereproduceerd. Leners die nog niet klaar zijn met het aflossen van uitstaande leningen, die geen uitzicht hebben op koopkrachtstijging (werkloosheid), geen andere leningen willen - kunnen - niet meer afsluiten, ook niet tegen nultarief... Ze moeten genoegen nemen met leven van van dag tot dag, niet met het geld dat hen voor morgen was beloofd!
Maar aangezien het huidige economische systeem piramidaal van aard is, moet het lenen koste wat het kost doorgaan om de illusie in stand te houden. Het is onmogelijk om openstaande leningen terug te betalen, behalve door nieuwe leningen aan te gaan.
Consumenten willen niet meer volgen: we moeten ze dwingen! De staat wordt nu de enige lener, en ieder van ons zal zijn schuld moeten terugbetalen via onze belastingen...
Maar wil dit scenario geldig blijven, dan moet de pensioengerechtigde leeftijd worden teruggedrongen... tot minstens 500 jaar!
De komende maanden en jaren worden spannend om naar te kijken... voor de overlevenden.