De dame van Condé
We zijn in Condé-sur-Gartempe. Het treinstationhotel staat bekend om zijn ortolans en zijn discretie ...! Op een vrijdagmiddag verschijnt een jonge vrouw, schijnbaar geschikt, hoewel een beetje te moordend.
Ze reserveert een kamer voor de nacht en, omdat ze geen bagage heeft, laat ze een nieuw biljet van 100-euro achter. Daarna gaat ze de oude stad bezoeken.
De banketbakker die de scène zag, zei tegen de baas: "Je bent me 100 euro verschuldigd voor het geassembleerde stuk dat ik heb afgeleverd ter gelegenheid van de communie van je dochter gedurende zes weken." De baas geeft haar het ticket goede gratie.
Zoals deze scène door anderen is gezien, wordt het nog vijf keer herhaald, omdat de banketbakker ook 100 euro verschuldigd was aan de molenaar ... die hetzelfde bedrag verschuldigd was aan de monteur ... zelf die dit bedrag aan de slager verschuldigd was. die 100 euro moest betalen aan de vertegenwoordiger van het huis Erlida ... die op zijn beurt moest betalen voor zijn kamer in het Hotel de la Gare voor 100 euro.
Hij geeft het ticket daarom terug aan de hotelmanager.
Notre Dame keert terug van een wandeling. Ze kondigt aan dat ze haar reservering heeft geannuleerd. Dat past bij de hotelier die ondertussen een verzoek van een van zijn oude klanten had. De hoteleigenaar retourneert daarom haar ticket, dat ze onmiddellijk verbrandt.
'Het was verkeerd', zei ze glimlachend.
Moraliteit van dit verhaal
Waarom kon een vals ticket zoveel uitwisselingen katalyseren?
Omdat een bankbiljet fiat geld is (van het Latijnse fiducia: vertrouwen). Het is uitsluitend een "waarde van vertrouwen" tussen leden van een gemeenschap. In een ander land zou het niet zijn geaccepteerd. Een vals biljet verliest 'zijn waarde' alleen als het vals blijkt te zijn en niet meer wordt geaccepteerd door de persoon die het ontvangt. Degene die het voor het laatst vasthoudt, draagt het verlies. In dit verhaal was er geen verlies behalve de Vrouwe van Condé die toch wist dat het vals was.
Zou het kunnen dat er een gebrek is aan koopkracht in onze samenleving?
Inderdaad, de Vrouwe van Condé, door haar kamer te reserveren, verhoogde de geldvoorraad van het dorp met 100 euro, waardoor zes mensen hun schulden wederzijds konden aflossen voor een totaal bedrag van 600 euro. De "kwaliteit" van de gebruikte valuta, goed of slecht, doet er niet toe.
Verontrustend ... niet?