Volgens Japanse wetenschappers worden grote hoeveelheden zeldzame aarden gevonden op de bodem van de Stille Oceaan. Maar hun commerciële exploitatie zal nog wat langer wachten ...
Een team van Japanse onderzoekers - Yasuhiro Kato, Koichiro Fujinaga, Kentaro Nakamura, Yutaro Takaya, Kenichi Kitamura, Junichiro Ohta, Ryuichi Toda, Takuya Nakashima en Hikaru Iwamori - heeft zojuist in Nature Geoscience die significante concentraties zeldzame aarden gepubliceerd en yttrium zou op veel plaatsen in de Stille Oceaan worden gevonden.
"We schatten dat een gebied van één vierkante kilometer rond een van de locaties waar monsters werden genomen, een vijfde van het huidige wereldwijde verbruik van deze elementen zou kunnen opleveren", zegt Yasuhiro Kato, die de groep leidde die werkt aan de Universiteit van Tokio. Meer dan 2 monsters werden verzameld en bestudeerd door een internationaal team, waaronder ook Europese en Amerikaanse onderzoekers.
De mineralen kunnen worden gewonnen door zure uitloging uit de modder - een uitlogingsproces - op de bodem van de oceaan. Volgens Japanse onderzoekers bereiken de volumes 80 tot 100 miljard ton, duizend keer meer dan de bewezen zeldzame aardreserves geschat door de USGS.
Moeilijk te gebruiken slib
Niet minder dan 78-sites zijn door de Japanners geïdentificeerd, vooral in gebieden in de buurt van Tahiti en Hawaii. Deze afzettingen zijn bijzonder rijk aan zware zeldzame aarden, zoals gadolinium, lutetium, terbium en dysprosium. De prijs van dysprosium is bijvoorbeeld in een jaar met 12 vermenigvuldigd tot 3 800 dollar per kilo.
"Het bereiken van deze schat, bestaande uit sleutelelementen in de zeebodem, zal extreem duur zijn en potentieel gevaarlijk voor de ecologie van de oceaanbodem", waarschuwt Nature Geoscience echter. Gelegen tussen 3 en 500 meter diep, zal het slib zeer moeilijk te exploiteren zijn. En het zou niet voor morgen zijn.
Een functionaris van een Japans handelsbedrijf dat gespecialiseerd is in zeldzame aardmetalen, legde de Wall Street Journal uit dat de commerciële exploitatie van deze rijkdom minstens 20 jaar zou duren. De vragen over de gebruikte technologie en de minerale rechten van de zeebodem moeten nog worden opgelost.
In het bijzonder zou het moeilijk zijn om dezelfde technieken toe te passen als die welke worden gebruikt door Nautilus Minerals, die kopererts in de Bismarkzee wil winnen, maar alleen 1 600 meter diep. Aan de andere kant is de radioactiviteit die wordt gegenereerd door uranium of thorium, zeer vaak gemengd met zeldzame aardmetalen, volgens Kato vijf keer minder dan in vergelijkbare aardse afzettingen.
http://www.usinenouvelle.com/article/te ... ue.N155024