Waarom zoveel plutonium?
Wat is het nut van een steriel debat over kernenergie?
een tastbare verklaring voor degenen die het willen begrijpen:
Le forum Plutonium schreef:« het behoud van het Franse nucleaire potentieel en de productie van plutonium zijn meer een kwestie van wapenhandel dan van energiekeuze .
Nucleaire koppigheid.
Het Politis-dossier dat op 10 juli werd gepubliceerd en getiteld “de nucleaire illusie” wordt afgesloten met deze zin van Patrick Piro:
"Nucleaire koppigheid is in de eerste plaats een politieke kwestie."
Terwijl we bij het Réseau Sortir du Nucléaire werken aan het opstellen van een brochure over plutonium en opwerking, we vragen ons af waarom de nucleaire lobby koppig de brandstof opwerkte. Het officiële voorwendsel is om de hoeveelheid afval te verminderen (wat onjuist is), maar iedereen weet dat het een kwestie is van het extraheren van de 1% plutonium die uitsluitend in de brandstof zit, na gebruik in kernreactoren.. Geconfronteerd met de moeilijkheden en het economische falen van de plutoniumsector vonden we als rechtvaardiging alleen het argument van de militaire strategie. Plutonium, dat alleen beschikbaar is in verbruikte splijtstof, is essentieel voor het handhaven van de nucleaire afschrikking. De ongeveer 250 kernkoppen die op Mirage-vliegtuigen en kernonderzeeërs zijn geïnstalleerd, bevatten elk ongeveer zes kilo plutonium, of in totaal 1,5 ton. In geval van een kernoorlog is het noodzakelijk deze voorraad te kunnen vernieuwen. EDF schenkt echter jaarlijks 850 ton brandstof die in La Haag moet worden opgewerkt om 8,5 ton plutonium te winnen. Dit rechtvaardigt het koste wat het kost in stand houden van de beschikbaarheid van de centrales van La Haag en, meer nog, van de exploitatie en de vernieuwing van de 58 reactoren van EDF. Deze strategische keuze van de Franse regering rechtvaardigt de installatie van de opwerking op een plaats die gemakkelijk te beschermen is, zoals de Noord-Cotentin. Ook de concentratie van de productieplaatsen van verbruikte splijtstof die het plutonium bevat, op slechts 18 locaties in Frankrijk. Dit is hoe EDF bijdraagt aan de ontwikkeling van de nucleaire aanvalsmacht die president Sarkozy momenteel aan Europa aanbiedt. Patrick Piro heeft gelijk: de door de initiatiefnemers genoemde ‘vernieuwing’ van kernenergie is slechts een illusie, maar rechtvaardigt het in bedrijf houden van verouderde reactoren en het bouwen van nieuwe EPR’s. Zullen de Fransen zich nog veel langer door deze illusies laten wiegen?
Jean-Pierre Morichaud, Groen in de Drôme-Ardèche.
INCIDENTEN ROND TRICASTIN
Na een groot uraniumlek in de gebouwen van Socatri draaide het nieuws in de media in juli 2008 rond kernenergie. De Algemene Raad van Drôme heeft hieraan bijgedragen door op 18 juli een buitengewone vergadering van de Tricastin CLI bijeen te roepen. Ik heb daarom officieel geprotesteerd tegen de classificatie van het Socatri-incident door de ASN op niveau 1 op de INES-ernstschaal. Aangezien uraniumverontreiniging van verschillende grondwaterlagen rond de nucleaire locatie is waargenomen, voorzien noch de niveaus 0, 1 en 2 gevolgen buiten de locatie. dit “ernstige incident” is niveau 3, wat duidt op “een zeer lage emissie: blootstelling van het publiek vertegenwoordigt een fractie van de voorgeschreven limieten”. Tijdens mijn deelname aan de CSSIN hebben we uitgebreid gesproken over de toepassing van deze INES-schaal op het transport van radioactieve stoffen. Op 25 juli 2008 bespreekt een AFP-persbericht recente incidenten geclassificeerd als niveau 1 in kerncentrales. 25 juni in Cruas, 4 juli in Fessenheim, 13 juli in Nogent-sur-Marne, 120 km van Parijs. Daarbij komen nog de besmetting van vijftien tijdelijke werknemers bij de elektriciteitscentrale van St. Alban op 15 juli en een overschrijding van de toegestane limieten voor koolstof-18-uitstoot, nog steeds bij Socatri. De aan het licht gebrachte opeenstapeling van deze incidenten toont de kwetsbaarheid van geavanceerde en vervallen Franse kerninstallaties. Deze gebeurtenissen in juli in Tricastin hebben de pers en de inwoners bewust gemaakt van het nucleaire risico. Radioactiviteit vernietigt levende wezens niet alleen door bestraling maar ook door besmetting. Het risico treft niet alleen mannen, maar ook hun economische activiteiten en hun eigendommen (tuinbouw, wijn en onroerend goed). Twee afgevaardigden, Thierry Mariani voor de Meerderheid in de Drôme en Pascal Terrasse voor de Oppositie in de Ardèche, hebben een verzoek ingediend voor een parlementair onderzoek naar het Tricastin-incident.
VEROUDERENDE REACTOREN
De 54 reactoren die tussen 1977 en 1983 in Frankrijk zijn gebouwd, zijn nu meer dan 30 jaar oud. Ze zijn gebouwd voor een levensduur van 25 jaar(1) en niet voor 40 jaar, zoals EDF beweert. De gebruikte technologieën en materialen zijn die van de jaren 60. Om ze veertig jaar mee te laten gaan, verandert EDF alle elementen die veranderd kunnen worden, met uitzondering van het reactorvat en de betonnen behuizing eromheen. Deze 40 cm dikke stalen tank bevat vloeibaar water van 20° C onder een druk van 300 bar. In dit water baadt de nucleaire brandstof die de stroom neutronen produceert die het verwarmt. Onder deze stroom gedurende 155 jaar werd het metaal van de tank getransformeerd, het ging van een ductiele (elastische) toestand naar een fragiele (brosse) toestand. Metaalmonsters werden in de reactor geplaatst voordat deze werd stilgelegd. Uit de metingen die daaraan werden verricht elke keer dat de tank werd geopend, bleek dat vanaf -30°C de temperatuur van deze toestandsverandering onder invloed van de neutronenflux tot +22 steeg. Ook verlaagt EDF de watertemperatuur niet langer onder de 60°C wanneer de brandstof wordt ververst. Er werden scheuren waargenomen in het metaal van de tank bij Tricastin, Fessenheim, Gravelines, St Laurent-des-Eaux.
Sinds enkele jaren worden de resultaten van de metingen aan de proefstukken vertrouwelijk gehouden. De toestand van de scheuren zou worden gestabiliseerd (?).
Aan de andere kant zijn sommige betonnen omheiningen rond de reactor gemaakt van cement van slechte kwaliteit, zoals onlangs voor de funderingen van de Flamanville EPR. Ze waren van binnen bekleed met een harslaag. Het vat en de insluitingsruimte zijn de twee elementen die niet kunnen worden gewijzigd, dus hun duur bepaalt de datum van sluiting van de reactor. Bewoners van de elektriciteitscentrale van Fessenheim vragen om de sluiting van de twee oudste reactoren in de vloot. Tijdens de hittegolf van 2003 moesten de brandweerlieden de reactorbehuizing afspuiten om oververhitting binnenin te voorkomen. Op 11 juni 2004 kreeg EDF toestemming om indien nodig te lozen in het water van de Rhône met een temperatuur van meer dan 27°C.. Je moet weten dat 14 kernreactoren worden gekoeld door de Rhône. Op 22 juli 2006 constateerde EDF een temperatuur van 26,1°C stroomopwaarts van de elektriciteitscentrale van Tricastin.
TRITIUM-VRIJGEVEN
Verzoeken om herziening van de vergunning voor de lozing van tritium en koolstof 14 werden ingediend bij Cattenom in 2003, bij Flamanville (inclusief EPR) in maart 2005 en bij Tricastin in juni 2006. Terwijl alle andere onderzoeken achterwege zijn gebleven, de hoeveelheid tritium die vrijkomt in het koelwater zou met minimaal 40% worden verhoogd om in 2009 het gebruik van een brandstof met een hoge verbrandingssnelheid (HTC) mogelijk te maken. Dit zou het mogelijk maken om de sluiting van reactoreenheden te spreiden en zo de onderhoudsuitgaven te verminderen, ten koste van de veiligheid van reactoren die binnenkort aan het einde van hun levensduur zijn. Als deze maatregelen worden genomen voor de vier elektriciteitscentrales in de Rhônevallei, wordt de tritiumlozing daar vervijfvoudigd (1,45/4X14 reactoren). Deze toename is echter het gevolg van de noodzaak om de hoeveelheid boor en lithium te verhogen die nodig is voor het vertragen van de neutronen in het water van het primaire koelcircuit van de reactor en dat van de brandstofopslagbassins.
Tijdens de CSSIN-sessie van 31 mei 2007 verzekerden de EDF-vertegenwoordiger en de ASN-vertegenwoordiger ons dat de concentratie van tritium in de rivier en in de opslagtanks voor getritieerd water door EDF zal worden gecontroleerd vóór, tijdens en na de lozingen. De resultaten van deze metingen worden naar ASN gestuurd. De lozingen worden onderbroken als de gemeten concentratie in de rivier hoger is dan 140 Bq/l. Volgens IRSN zou de gezondheidsimpact voor het milieu dalen van 0,06 microSv/jaar/inwoner naar 0,09. Ter herinnering: deze gemeten impact voor de zes nucleaire installaties in Tricastin samen (Clos Bonneau) bedraagt 27 microSv/jaar/inwoner. Richtlijn 96/26 Euratom en volksgezondheidsverordening R1333-8 bevelen <1000 microSv/jaar/inwoner aan.
De kwestie van tritium komt op verschillende manieren in het nieuws in Frankrijk:
een verzoek van EDF om de lozingsvergunningen voor drukwaterreactoren (PWR's) met 45% te verhogen, zoals we zojuist hebben gezien
De toezegging van het Parlement, in de wet inzake kernafval van juni 2006, om vóór eind 2008 een oplossing te vinden voor de verwijdering van pakketten getritieerd afval,
installatie van het kernfusieproject ITER in Cadarache, massaproducent en gebruiker van gasvormig tritium.
Deze radioactieve isotoop van waterstof wordt het voorwerp van alle aandacht van de kant van officiële instellingen.
-- de nucleaire veiligheidsautoriteit (ASN) heeft een "tritium"-studiegroep opgericht, die op 5 mei 2008 voor het eerst bijeenkwam,
-- de vaste groep "radioactieve materialen en afval" (GPMDR) van de nationale vereniging van lokale informatiecommissies (ANCLI), waarvan ik lid ben, werkt al een jaar aan een bibliografisch onderzoek naar de toxiciteit tritium. Op 4 en 5 november 2008 organiseert zij voor de CLI's een symposium over dit onderwerp.
-- op 3 oktober organiseert de Cadarache CLI een rondetafelconferentie over tritium met presentaties van ANCLI, het onderzoeksinstituut voor nucleaire veiligheid (IRSN), en CRIIRAD.
KANKER ROND KERNINSTALLATIES
En nu, december 2007, de Duitse nucleaire veiligheidsautoriteit publiceert een wetenschappelijk rapport waaruit blijkt dat er sprake is van een overschot aan kinderleukemie rond Duitse kerncentrales. Om de schadelijke gevolgen van deze publicatie te compenseren, kreeg D. Laurier, de epidemioloog van het IRSN, de opdracht een wereldwijd bibliografisch onderzoek over dit onderwerp uit te voeren. In zijn 450 pagina's tellende rapport stonden maar liefst 200 referenties. Ze richten zich uitsluitend op kinderleukemie rond nucleaire installaties over de hele wereld. Ze zijn daar om te verdrinken, Dounray, Sellafield, Hinkley Point in Groot-Brittannië, Kruemel in Duitsland, zelfs La Haag in Cotentin, in een vloed van resultaten die onbeduidend zijn verklaard.
Toen ik in juni 2006 namens Frapna in het openbaar onderzoeksdossier over Georges Besse II, de nieuwe uraniumverrijkingsfabriek, een verzoek indiende voor een onderzoek naar kankersoorten rond Pierrelatte, dacht ik niet dat er zo'n bitter debat zou ontstaan. Na drie bijeenkomsten van nationale en lokale deskundigen werd op 50 juli 000 door de Tricastin CLI het besluit genomen om dit onderzoek voor een bedrag van € 4 te financieren. Als gevolg hiervan heeft het IRSN nog een commissie van deskundigen in het leven geroepen, waaronder ikzelf, om een methode te ontwikkelen voor gebruik door CLI's die de gezondheidstoestand willen weten van mensen die in de buurt van nucleaire installaties wonen. Ze heeft al vier keer gezeten. Hier moet gezegd worden dat er zich een debat ontwikkelt in de wetenschappelijke gemeenschap (tussen de Academies van Geneeskunde, die van Wetenschappen, de Internationale Commissie voor Kankeronderzoek enerzijds, en de verdedigers van het Milieu anderzijds). over de ecologische oorsprong van kanker. Dit vanwege de asbestaffaire.
Dit debat is het onderwerp van een ander rapport van mij, onder de titel “Willen we ons echt tegen kanker beschermen? ,
die ik tot uw beschikking houd.
Pour conclure sur le soutien de l'État au lobby nucléaire, on peut faire état d'une décision, récente parmi tant d'autres, du Président de la République, de mise en place d'un conseil permanent interministériel chargé des choix énergétiques de Frankrijk. Is dit het einde van de voorouderlijke macht van het Corps des Mines en de PEON-commissie die na de Tweede Wereldoorlog werd opgericht?
(1) lees Threat to life, the nucleaire plutoniumsector door JPMorichaud bij Yves Michel editions, 5 allée du Torrent- 05000 GAP, tel: 0492655224, nieuwe editie herzien in oktober 2008.
in rood: dit is de reden waarom het project van kracht is geworden op het gebied van de zogenaamde verdediging van transparantie en geheimhouding
in het groen: bêêêêêêêh
in blauw: daarom willen ze absoluut al dit afval in Frankrijk begraven, "definitieve oplossing"
Dit staat ons te wachten: nog meer vervuiling en risico's, terwijl de beslissing wordt genomen aan het begin van alle lekken die we hebben gekend... toeval of toeval? Spreekt de natuur tot ons?
Ik hoop dat ik u heb gewaarschuwd voor deze bepaalde risico's die ons morgen allemaal te wachten staan.