Schone energieën: koolstof nanohoorns om waterstof op te slaan
Waterstof zou de ideale kandidaat zijn om fossiele brandstoffen te vervangen, als het niet zo moeilijk was om onder goede veiligheidsomstandigheden op te slaan. CNRS-onderzoekers stellen een opslagoplossing voor die zowel effectief als goedkoop is: koolstof nanohoorns. Met deze structuren is de waterstof-koolstofbinding veel stabieler dan met nanobuisjes. Deze studie neemt de bedenkingen weg die het gebruik van op koolstof gebaseerde nanomaterialen voor industriële toepassingen in de weg stonden.
Waterstof, het meest voorkomende element in het heelal, is een alternatieve hernieuwbare energiebron voor fossiele brandstoffen. Het is niet vervuilend: het enige bijproduct dat tijdens de productie ontstaat, is water. De moeilijkheid om het op een veilige en economische manier op te slaan, heeft het gebruik tot nu toe marginaal gemaakt.
Van de bestaande opslagmethoden lijkt montage met metalen te duur. Het vangen in poreuze materialen is daarentegen zowel efficiënt (alle geadsorbeerde waterstof kan worden teruggewonnen) als goedkoop. Bovendien vereisen de laad- en vrijgavecycli van waterstof dan geen reactivering of regeneratie van het materiaal. Op koolstof gebaseerde nanostructuren (nanobuisjes of nanohoorns) blijken vanwege hun lage massa en hun hoge adsorptiecapaciteit uitstekende kanshebbers te zijn voor poreuze materialen. Koolstofnanobuisjes hebben echter een groot nadeel: hun opslag is alleen mogelijk bij extreem lage temperaturen (onder -196oC), vanwege de zwakke interactie tussen waterstof en koolstof, wat commerciële toepassingen beperkt. De toekomstige mogelijkheid om waterstof op te slaan in poreuze materialen op basis van koolstof, als onderdeel van een project voor schone energie, hangt daarom sterk af van de sterkte van de interactie tussen waterstof en koolstof, en het vermogen om deze sterkte te vergroten.
Lees meer: http://www2.cnrs.fr/presse/communique/1116.htm
gezien op Econologique.info