Een plantaardige weide?
gepubliceerd: 21/05/18, 11:44
Bonjour à tous,
Ik cultiveer een kleine biologische moestuin voor ongeveer 5-jaren, beetje bij beetje evoluerend naar een meer permanente cultuur, een meer levende grond en minder grondbewerking. Ook, argumenten en kalm-flamboyante stijl van Didier Helmstetter maakte me dit jaar meer onbevangen wat zou kunnen blijken om de schat te nemen (of nachtmerries!) In de buurt van die sliep mijn ligstoel natuurlijke weide is de omgeving van deze moestuin.
Ik kom meteen op het onderwerp: hoe een weide niet "bederven"?
Ik ben op zoek naar vervanging van bevruchting voorgaande jaren (van mest = vuile, stinkende, te veel moeite voor het transport, de levering van compost = compostering ervaring hoop op vervelend en niet overtuigend spot, behandeling en vervoer van huis ingewikkeld me - Ik specificeer dat ik niet ter plaatse leef - + de argumenten van Didier) door een plantenbemesting zonder gisting. Ik begreep dat ik meer biomassa naar mijn bodem moest brengen dankzij de groene mest die ik sinds vorig jaar kweek in mijn moestuin en het hooi dat ik zelf maak van de aangrenzende weide. mijn gewassen. Op de foto zien we enkele zwaden die nog moeten drogen in de wei, en het hart van de moestuin achter kunstmatige heggen, in een halve cirkel.
Hoe een weiland "beheren" om zelf een moestuin te bemesten?
In het bijzonder vraag ik me af wat de verhouding is tussen het weidegebied dat nodig is om de levensduur en kwaliteit van de tuingrond en de oppervlakte van deze tuin aanzienlijk en duurzaam te verbeteren. Ik denk dat het een beetje of heel relatief is, maar toch, wat is de orde van grootte? Op de foto kunnen we raden dat de omringende weide is ongeveer 4 om zowel de tuin 5 (wetende dat mijn tuin is aangelegd zodat bloemperken duurt zonder de gangpaden), is dat het lijkt alsof je genoeg? Deze schatting zou een olibrius kunnen leiden die geïnteresseerd is in dit perspectief en die graag een nieuwe moestuin op een weide wil beginnen ...
Is het een winst van luiheid?
Het is niet zeker. Natuurlijk is hooien een baan, vooral als je alles 'ouderwets' doet zoals ik, dat wil zeggen met een hark (ik heb geprofiteerd van het 'maaien' van de eigenaar die zijn land 'onderhoudt'. -zie hieronder-; een zeis lijkt me niet onoverkomelijk op een dergelijk gebied, vooral omdat het kan worden overwogen in relatie tot de behoeften van bodembedekking en het klimatologische weer). Het lijkt me nog steeds een inspanningstoename voor een eenzaam of eenzaam persoon of die rugpijn heeft of niet per se achter grote wielen wil afdingen (!). Dit is blijkbaar geen tijdwinst in de ligstoel, al valt dat nog te bezien, ik ontdek de techniek alleen door te tasten en natuurlijk onzin te doen. Maar met deze nieuwe aanpak en de tijdwinst door de grond niet te bewerken, kon ik bijna al mijn percelen beschermen en voeden en mijn moestuin uitbreiden door nieuwe bedden te openen (we kunnen de een van hen tussen 4 palen op de voorgrond van de foto) ...
En wat moet er gedaan worden om een goed hooi te hebben? en een goed hooi van fenocultuur?
Ik was begonnen met maaien voordat ik vertrok (begin april). Moeten we voorstander zijn van deze periode, omdat het een aanbeveling lijkt van boeren die commercieel hooi produceren voor vee en schapen, of moeten we het advies van Didier volgen: zo laat mogelijk? Vervolgens werd de weide gemaaid met een "zelfdragende" zelfrijdende "bumper" door de eigenaar tijdens de koers (april), de aanbevolen periode voor hooi voor paarden. Het is dus een soort gemaaid hooi dat ik heb gedroogd en in zwaden heb gedraaid. Maar welke kleur moet het hooi hebben? moet het een beetje groen blijven, of moet het wachten tot het geel wordt of wit wordt in de zon? Kan slecht geproduceerd hooi (bijvoorbeeld een beetje rot) negatieve effecten hebben op mijn bodem? Kunnen we ons een specifiek hooi voorstellen, "gekalibreerd" om onze bodemorganismen te egaliseren (in het bijzonder voor anecische wormen waarvan we het belang kennen dankzij Didier en Marcel Bouché) terwijl we het hooi kalibreren op basis van het vee dat ermee zal eten? (runderen, schapen / paarden / konijnen)?
Kunnen we ons een "eco-systemische" verbetering voorstellen?
Ik legde mijn hooi in "dikke lagen" op de bloembedden en begon aardappelen te telen die er nu uit zijn gekomen (behalve die welke ik direct op de weide en onder het hooi had gelegd). Kunnen we ons een weideteelt voorstellen die zo dicht mogelijk bij de teelt van een moestuin ligt, een nieuwe vereniging waarvan er geen naam is - ik spreek onder uw controle -, een soort moestuin als de " tuinbos "(een concept waarvan ik weet dat Didier het niet gelooft) of agroforestry?
En omgekeerd, wat is de impact van deze onttrekkingen op de weide zelf (of zelfs op min of meer nabije ecosystemen)? Als ik deze energie ervan wegneem, zal het dan niet beetje bij beetje achteruitgaan? Wat is de cyclus van een weiland? In wezen, verre van een revolutie aan te kondigen, vraag ik me af of deze inspanning de moeite waard is en of het niet beter zou zijn om het beheer van dit hooi over te laten aan specialisten (zoals gewoonlijk!) ... Of het het waard was. er komen nauwelijks andere vragen (die samenkomen met klassieke vragen voor een moestuin): hoe de ruimte en de afwisseling van weide / moestuin het beste in te richten, spaarzaam in bloembedden (mijn keuze voor de moestuin), geconcentreerd (moestuin in centrum en weiland rondom), of zelfs "rondtrekkend" om het leven cyclisch te stimuleren over het hele terrein? Als je het hooi zelf maakt, hoef je het niet te rollen ... Wat komt het beste ten goede aan mijn groenten, levende organismen, de bodem van het hele gebied en het ecosysteem ?
Ik cultiveer een kleine biologische moestuin voor ongeveer 5-jaren, beetje bij beetje evoluerend naar een meer permanente cultuur, een meer levende grond en minder grondbewerking. Ook, argumenten en kalm-flamboyante stijl van Didier Helmstetter maakte me dit jaar meer onbevangen wat zou kunnen blijken om de schat te nemen (of nachtmerries!) In de buurt van die sliep mijn ligstoel natuurlijke weide is de omgeving van deze moestuin.
Ik kom meteen op het onderwerp: hoe een weide niet "bederven"?
Ik ben op zoek naar vervanging van bevruchting voorgaande jaren (van mest = vuile, stinkende, te veel moeite voor het transport, de levering van compost = compostering ervaring hoop op vervelend en niet overtuigend spot, behandeling en vervoer van huis ingewikkeld me - Ik specificeer dat ik niet ter plaatse leef - + de argumenten van Didier) door een plantenbemesting zonder gisting. Ik begreep dat ik meer biomassa naar mijn bodem moest brengen dankzij de groene mest die ik sinds vorig jaar kweek in mijn moestuin en het hooi dat ik zelf maak van de aangrenzende weide. mijn gewassen. Op de foto zien we enkele zwaden die nog moeten drogen in de wei, en het hart van de moestuin achter kunstmatige heggen, in een halve cirkel.
Hoe een weiland "beheren" om zelf een moestuin te bemesten?
In het bijzonder vraag ik me af wat de verhouding is tussen het weidegebied dat nodig is om de levensduur en kwaliteit van de tuingrond en de oppervlakte van deze tuin aanzienlijk en duurzaam te verbeteren. Ik denk dat het een beetje of heel relatief is, maar toch, wat is de orde van grootte? Op de foto kunnen we raden dat de omringende weide is ongeveer 4 om zowel de tuin 5 (wetende dat mijn tuin is aangelegd zodat bloemperken duurt zonder de gangpaden), is dat het lijkt alsof je genoeg? Deze schatting zou een olibrius kunnen leiden die geïnteresseerd is in dit perspectief en die graag een nieuwe moestuin op een weide wil beginnen ...
Is het een winst van luiheid?
Het is niet zeker. Natuurlijk is hooien een baan, vooral als je alles 'ouderwets' doet zoals ik, dat wil zeggen met een hark (ik heb geprofiteerd van het 'maaien' van de eigenaar die zijn land 'onderhoudt'. -zie hieronder-; een zeis lijkt me niet onoverkomelijk op een dergelijk gebied, vooral omdat het kan worden overwogen in relatie tot de behoeften van bodembedekking en het klimatologische weer). Het lijkt me nog steeds een inspanningstoename voor een eenzaam of eenzaam persoon of die rugpijn heeft of niet per se achter grote wielen wil afdingen (!). Dit is blijkbaar geen tijdwinst in de ligstoel, al valt dat nog te bezien, ik ontdek de techniek alleen door te tasten en natuurlijk onzin te doen. Maar met deze nieuwe aanpak en de tijdwinst door de grond niet te bewerken, kon ik bijna al mijn percelen beschermen en voeden en mijn moestuin uitbreiden door nieuwe bedden te openen (we kunnen de een van hen tussen 4 palen op de voorgrond van de foto) ...
En wat moet er gedaan worden om een goed hooi te hebben? en een goed hooi van fenocultuur?
Ik was begonnen met maaien voordat ik vertrok (begin april). Moeten we voorstander zijn van deze periode, omdat het een aanbeveling lijkt van boeren die commercieel hooi produceren voor vee en schapen, of moeten we het advies van Didier volgen: zo laat mogelijk? Vervolgens werd de weide gemaaid met een "zelfdragende" zelfrijdende "bumper" door de eigenaar tijdens de koers (april), de aanbevolen periode voor hooi voor paarden. Het is dus een soort gemaaid hooi dat ik heb gedroogd en in zwaden heb gedraaid. Maar welke kleur moet het hooi hebben? moet het een beetje groen blijven, of moet het wachten tot het geel wordt of wit wordt in de zon? Kan slecht geproduceerd hooi (bijvoorbeeld een beetje rot) negatieve effecten hebben op mijn bodem? Kunnen we ons een specifiek hooi voorstellen, "gekalibreerd" om onze bodemorganismen te egaliseren (in het bijzonder voor anecische wormen waarvan we het belang kennen dankzij Didier en Marcel Bouché) terwijl we het hooi kalibreren op basis van het vee dat ermee zal eten? (runderen, schapen / paarden / konijnen)?
Kunnen we ons een "eco-systemische" verbetering voorstellen?
Ik legde mijn hooi in "dikke lagen" op de bloembedden en begon aardappelen te telen die er nu uit zijn gekomen (behalve die welke ik direct op de weide en onder het hooi had gelegd). Kunnen we ons een weideteelt voorstellen die zo dicht mogelijk bij de teelt van een moestuin ligt, een nieuwe vereniging waarvan er geen naam is - ik spreek onder uw controle -, een soort moestuin als de " tuinbos "(een concept waarvan ik weet dat Didier het niet gelooft) of agroforestry?
En omgekeerd, wat is de impact van deze onttrekkingen op de weide zelf (of zelfs op min of meer nabije ecosystemen)? Als ik deze energie ervan wegneem, zal het dan niet beetje bij beetje achteruitgaan? Wat is de cyclus van een weiland? In wezen, verre van een revolutie aan te kondigen, vraag ik me af of deze inspanning de moeite waard is en of het niet beter zou zijn om het beheer van dit hooi over te laten aan specialisten (zoals gewoonlijk!) ... Of het het waard was. er komen nauwelijks andere vragen (die samenkomen met klassieke vragen voor een moestuin): hoe de ruimte en de afwisseling van weide / moestuin het beste in te richten, spaarzaam in bloembedden (mijn keuze voor de moestuin), geconcentreerd (moestuin in centrum en weiland rondom), of zelfs "rondtrekkend" om het leven cyclisch te stimuleren over het hele terrein? Als je het hooi zelf maakt, hoef je het niet te rollen ... Wat komt het beste ten goede aan mijn groenten, levende organismen, de bodem van het hele gebied en het ecosysteem ?