gepubliceerd: 28/02/04, 17:04
Eerst vraagt u of wij ons willen voorstellen.
Ik ben dus een grootmoeder; sinds de jaren 197? Ik vraag me af hoe we de planeet niet gaan vernietigen met de ideologie van financiële en energiemacht. Bedenk dat dit het moment was waarop kerncentrales werden gebouwd; wat in 198? Ik ben toegewijd aan Waechter en Voynet, maar ik keur ook politieke partijen (wat die ook mogen zijn) niet goed; dat ik aan de oorsprong sta van de onthulling van de politieke en financiële samenzwering; dat wat mij interesseert het leven is en wat mensen op aarde doen, en dat ik gepassioneerd ben over morgen omdat het niet zonder ons zal worden geschreven.
Omdat econologie voorop loopt bij de reflectie, omdat u ongetwijfeld heeft begrepen dat cultuur, economie en ecologie met elkaar verbonden zijn, hoop ik dat we een ‘droom’ bieden aan degenen die er geen hebben.
Vrijheid is wat mij in staat stelt gerechtigheid centraal te stellen in het democratische debat. Democratie is wat ons dwingt onszelf als broer en zus te ontdekken. Het is een (politieke) broederschap. Ja, ik geloof dat de elite een hersenschim is, dat zij niet bestaat; maar naarmate we mens worden door onszelf en wat ons wordt geleerd in twijfel te trekken, moeten we voortdurend 'werken'... en door te werken geloven sommigen dat ze superieur zijn aan anderen. Dit is niet het geval en salarisverschillen vernietigen alleen maar het vertrouwen, verstoren de wet en doen de wanhoop aan goede wil toenemen.
De droom is ervoor te zorgen dat er geen discriminatie meer bestaat tussen mensen op economisch, sociaal en politiek vlak. Ik geloof niet dat zwakte een gebrek is; het leven heeft het net zo nodig als kracht; aan de andere kant is concurrentie absurd omdat het levende wezens vernietigt. Heb je een race gezien tussen de koe en de haan? tussen een eik en een mug? en zelfs tussen twee honden? als ze van hetzelfde geslacht zijn, ruiken ze aan elkaar en laten ze hun tanden zien, maar ik heb nog nooit de een de ander zien vermoorden; daarna ontwijken ze elkaar. We moeten dus de economie veranderen.
We moeten ook de politiek veranderen, we moeten onze kinderen en kleinkinderen een toekomstperspectief bieden. Ze weten dat het voor hen is dat ik erbij betrokken ben geraakt.
Misschien is hetgene wat over het leven van een mens gezegd kan worden dat leven een voorrecht is, maar het is ook vreselijk gewelddadig, pijnlijk en moeilijk; anders bestaan we gewoon, dan is het oneindig veel makkelijker, iedereen weet hoe het moet; zelfs de hond, de mug en de eik.
Voor Marie, die een studie doet over openbaar vervoer: toen ik in 1987 het openbaar vervoer wilde ontwikkelen, waren het de overheidsdiensten die mij vertelden dat het onverantwoord van mij was in een industriële samenleving met autofabrikanten!
Ik ben dus een grootmoeder; sinds de jaren 197? Ik vraag me af hoe we de planeet niet gaan vernietigen met de ideologie van financiële en energiemacht. Bedenk dat dit het moment was waarop kerncentrales werden gebouwd; wat in 198? Ik ben toegewijd aan Waechter en Voynet, maar ik keur ook politieke partijen (wat die ook mogen zijn) niet goed; dat ik aan de oorsprong sta van de onthulling van de politieke en financiële samenzwering; dat wat mij interesseert het leven is en wat mensen op aarde doen, en dat ik gepassioneerd ben over morgen omdat het niet zonder ons zal worden geschreven.
Omdat econologie voorop loopt bij de reflectie, omdat u ongetwijfeld heeft begrepen dat cultuur, economie en ecologie met elkaar verbonden zijn, hoop ik dat we een ‘droom’ bieden aan degenen die er geen hebben.
Vrijheid is wat mij in staat stelt gerechtigheid centraal te stellen in het democratische debat. Democratie is wat ons dwingt onszelf als broer en zus te ontdekken. Het is een (politieke) broederschap. Ja, ik geloof dat de elite een hersenschim is, dat zij niet bestaat; maar naarmate we mens worden door onszelf en wat ons wordt geleerd in twijfel te trekken, moeten we voortdurend 'werken'... en door te werken geloven sommigen dat ze superieur zijn aan anderen. Dit is niet het geval en salarisverschillen vernietigen alleen maar het vertrouwen, verstoren de wet en doen de wanhoop aan goede wil toenemen.
De droom is ervoor te zorgen dat er geen discriminatie meer bestaat tussen mensen op economisch, sociaal en politiek vlak. Ik geloof niet dat zwakte een gebrek is; het leven heeft het net zo nodig als kracht; aan de andere kant is concurrentie absurd omdat het levende wezens vernietigt. Heb je een race gezien tussen de koe en de haan? tussen een eik en een mug? en zelfs tussen twee honden? als ze van hetzelfde geslacht zijn, ruiken ze aan elkaar en laten ze hun tanden zien, maar ik heb nog nooit de een de ander zien vermoorden; daarna ontwijken ze elkaar. We moeten dus de economie veranderen.
We moeten ook de politiek veranderen, we moeten onze kinderen en kleinkinderen een toekomstperspectief bieden. Ze weten dat het voor hen is dat ik erbij betrokken ben geraakt.
Misschien is hetgene wat over het leven van een mens gezegd kan worden dat leven een voorrecht is, maar het is ook vreselijk gewelddadig, pijnlijk en moeilijk; anders bestaan we gewoon, dan is het oneindig veel makkelijker, iedereen weet hoe het moet; zelfs de hond, de mug en de eik.
Voor Marie, die een studie doet over openbaar vervoer: toen ik in 1987 het openbaar vervoer wilde ontwikkelen, waren het de overheidsdiensten die mij vertelden dat het onverantwoord van mij was in een industriële samenleving met autofabrikanten!
