Gewoonweg zielig... als de eco-terroristen raffinaderijen willen opblazen, kunnen we praten over de "belangrijkste dreiging"... Ondertussen doodt de vervuiling in Frankrijk 40 mensen per jaar... Dus wie zijn de echte terroristen?
Veel leesplezier ...
Deze eco-terroristen die Europa zorgen baren
De brand ontstond op zaterdag 1 juni tussen 3 en 28 uur. Het Charles River-laboratorium, met 325 medewerkers in Saint-Germain-sur-L'Arbresle (Rhône), zag drie bedrijfsvoertuigen en een deel van het pand in rook opgaan. Op de grond een acroniem, als handtekening: ALF, Animal Liberation Front.
Charles River, een dochteronderneming van een Amerikaanse groep, is een van de toonaangevende fokkers van proefdieren. Omdat de brand was veroorzaakt door explosieven – een gasfles en een ‘origineel’ ontstekingsapparaat – kwam de zaak terecht in de antiterroristische afdeling van het parket van Parijs. Een cel van tien gendarmes voert het onderzoek uit binnen het antiterrorismebureau van de rijkswacht, dat al verantwoordelijk was voor de aanval die een jaar eerder, in april 2007, was gericht tegen het bedrijf dat gespecialiseerd is in de vervaardiging van kooien, Tecniplast, in Limonest, eveneens in de Rhône. Ook daar was ALF verschenen. “Met Charles River is het niet langer een onderaannemer, maar een volwaardige speler in onderzoek, we hebben een mijlpaal bereikt”, piekert een expert.
De acties van het Animal Liberation Front (ALF in het Engels) worden geclaimd op Bite Back, een zeer militante website die land voor land alle radicale ecologiedemonstraties opsomt. In het geval van Charles River zijn foto's gepubliceerd, waarvan er één de nachtelijke brand laat zien, zoals altijd vergezeld van een gewelddadige opmerking, in het Engels en het Frans, en een dreigement: "We zijn nog niet klaar met jou... "
GEPLAKTE SLOTEN
Geconfronteerd met deze aanvallen maken fabrikanten zich zorgen. Op verzoek van haar leden – ongeveer veertig bedrijven en 32 verenigingen die laboratoria samenbrengen – organiseert de Europese Federatie van Farmaceutische Fabrikanten en Associaties (Efpia) op maandag 28 juli in Brussel een bijeenkomst over “ecoterrorisme” in aanwezigheid van Europol, het Europese politienetwerk. Een eerste ingegeven door een reeks recente incidenten in heel Europa, toegeschreven aan dierenactivisten, en vergeleken met terroristische aanslagen. “We zien steeds meer dat dit een internationale activiteit wordt, die wordt geëxporteerd en uitgebreid naar continentaal Europa, met franchisenemers”, zegt Efpia halfslachtig, die graag de vertrouwelijkheid van haar bijeenkomst had willen bewaren.
Franchisenemers? Onder het acroniem ALF worden talloze sabotageacties uitgevoerd tegen laboratoria die dierproeven uitvoeren, of hun onderaannemers, maar ook tegen bontwerkers, handelaars of zelfs restauranthouders.
Het fenomeen verscheen in de jaren zeventig in Groot-Brittannië en verspreidde zich naar de Verenigde Staten, vervolgens naar Europa en in toenemende mate naar Rusland. Deze ‘opkomende dreiging’ heeft de afgelopen tien jaar de politiediensten van veel landen gemobiliseerd. In 1970 werd een Engelse journalist kortstondig ontvoerd en gebrandmerkt met de letters ALF op zijn rug. De romanschrijver Tom Clancy, een specialist in de Amerikaanse inlichtingendienst en de CIA, wijdde er in 1999 een van zijn boeken aan, Rainbow Six. Meer recentelijk was de academicus Jean-Christophe Rufin, de Franse ambassadeur in Senegal, in een goed gedocumenteerd verhaal, Le Parfum d'Adam (Flammarion, 1998), geïnteresseerd in het activisme van fanatieke ecologen dat uitmondt in een samenzwering. “De FBI beschouwt radicale ecologie als de tweede belangrijkste terroristische dreiging, na het islamitisch fundamentalisme”, legde de schrijver destijds uit.
Tot nu toe beschouwde Frankrijk, gewend aan de campagnes van Brigitte Bardot, zichzelf als relatief gespaard. Maar het land heeft zich nu, volgens een onderzoeker, aangesloten bij ‘het leidende peloton’ van de betrokken landen. “Het groeit”, geeft Christian Dupouy toe, hoofd van het antiterrorismebureau bij het directoraat-generaal van de nationale gendarmerie. De piek werd bereikt in 2007 met 53 geclaimde acties, waaronder 25 "reizen" (min of meer gecoördineerde maar gelijktijdige acties). In 2008 gaf een eerste evaluatie per 31 maart hoop op een lichte stilte: 13 acties op 16 doelen (waaronder 8 onbeduidende sabotages) gedurende de eerste drie maanden van het jaar, vergeleken met 18 in 2007 gericht op 45 doelen. Maar door de Rivers-affaire moet het ministerie van Binnenlandse Zaken gedesillusioneerd zijn geraakt.
Op Bite Back worden in Frankrijk één of twee acties per maand vermeld, sommige folkloristisch, zoals de vrijlating van een ekster uit zijn kooi in Midi-Pyrénées. Maar er zijn meer zorgen. In januari werd een ambachtelijke bontwerker uit Bordeaux, Michel Grama, eigenaar van twee winkels, naast de rituele tags, het slachtoffer van een brand bij de deur van zijn huis, die verkeerd had kunnen aflopen. Zijn naam, adres en privé telefoonnummer waren openbaar gemaakt...
Anderen zijn het doelwit geweest van echte intimidatie die bedoeld was om de sluiting ervan te bewerkstelligen: het beledigen van tags, vastzittende sloten, kapotte ruiten, intimiderende berichten, zoals de Cuir Centre-winkels in Orgeval (Yvelines), een slagerij in Carcassonne (Aude) of deze Parijse restauranthouder beschuldigd van steun aan het stierenvechten. Zelfs circus Pinder heeft in Montpellier te maken gehad met dierenactivisten.
Al deze operaties blijven meestal ‘op de rand van terrorisme’, om de uitdrukking van een politieagent te gebruiken. Maar sommige activisten die voorstander zijn van clandestiniteit en hun zwartkapfoto's hebben de sprong gewaagd. “De werkingsmechanismen zijn behoorlijk vergelijkbaar: informele cellen, nachtcommando’s, grote paranoia en de wens om de publieke opinie te raken met grootschalige acties”, merkt een onderzoeker op.
In augustus 2007 liet de ARM, de Animal Rights Militia, een andere kleine groep ook van Britse afkomst, de mensen tijdens hun eerste operatie in Frankrijk geloven dat zij waterstofperoxide hadden geïntroduceerd in oplossingen voor lenzen vervaardigd door het laboratorium van Novartis, waardoor de Franse autoriteiten om de terugroeping van deze producten aan te vragen. Politieagenten van het subdirectoraat antiterreurbestrijding (SDAT) sloten de zaak af zonder de daders te hebben gevonden.
Andere kenmerken die dicht bij het ‘klassieke’ terrorisme liggen: de mobiliteit van militanten en het intensieve gebruik van internet om zich te verspreiden, te mobiliseren en te rekruteren. “ALF bestaat niet, het is een verzamelnaam, elke actie kan door ALF worden opgeëist”, oordeelt Bruno Verschuere, vertegenwoordiger van Gircor. Deze vereniging, opgericht in 1991, die Franse publieke en private laboratoria samenbrengt om onderzoek op basis van dierproeven te verdedigen, vreest een intensivering van "ecologische commando's".
Op hetzelfde moment als de Verenigde Staten, die in 2006 de Animal Enterprise Terrorism Act aannamen, nam Groot-Brittannië het voortouw door een codicil toe te voegen dat bedoeld was om de onderzoekers te beschermen tegen ‘bedreigingen’, laster en ‘intimidatie’. In Frankrijk onderscheidt niets zich van eco-terroristen, die vervolgd worden onder de klassieke beschuldigingen van ‘voorwaardelijke bedreigingen’ of ‘criminele associatie in relatie tot een terroristische onderneming’.
Isabelle Mandraud
26.07.08.
DE WERELD