humus schreef:We beseffen het niet altijd, maar de energietransitie die we moeten doorvoeren om de ecologische noodsituatie het hoofd te bieden, vereist in de meeste scenario's een verandering van de samenleving. Omdat energie de kern van ons leven vormt, zo alomtegenwoordig dat we het niet eens meer beseffen, totdat de prijzen stijgen of we er geen toegang meer toe hebben.
Welk maatschappelijk project willen we daarom voor onze energietransitie? Kunnen we ons een toekomst voorstellen zonder kernenergie? En hoe maak je deze transitie naar een meer nuchtere toekomst? We gaan al deze vragen beantwoorden met Yves Marignac, Négawatt-woordvoerder voor dit nieuwe Blast-interview over onze energietoekomst.
https://www.youtube.com/watch?v=tXnnjAu0L9I
Ik weet niet of dit al is gezegd, in dat geval mijn excuses, maar de titel van uw thread lijdt aan semantische en/of syntaxisproblemen, terwijl de oorzaken niet worden geïdentificeerd die de basis zouden vormen voor het hebben van een visie 3D-opmerkingen en vragen ... kortom, het is slecht verwoord! Het suggereert dat we een keuze zouden hebben (of we het nu wilden of niet)"
om de ecologische transitie te maken zonder kernenergie" ...goud:
1) het zou prima zijn als deze energiebron nieuw was, maar hij is alomtegenwoordig sinds de jaren zestig...
2) het is daarom, "zoals het is" al niets meer mogelijk om zonder te doen...
3) en daarom is het antwoord: “
NEE, het is niet mogelijk om de ecologische transitie te maken zonder kernenergie” (maar laten we verder gaan)
4) omdat we hierdoor al in deze "
overgang” die begon vóór PIC OIL, en die de opkomst ziet van voertuigen met andere voortstuwingswijzen dan warmtemotoren. (In het bijzonder: hybriden, elektrisch, gas, ethanol, waterstof... En dus heeft kernenergie er iets mee te maken...
5) omdat energie voor de soevereiniteit van staten een centrale en cruciale factor is — daarom (wederom zonder al te ver vooruit te willen lopen) zijn deze sector en die van het vervoer strategische sectoren in militaire aangelegenheden en behoren ze tot de staven van de legers — in oorlogstijd is het noodzakelijk om het leger van energie te voorzien en de bevolking te beschermen tegen elke gerelateerde chantage, zolang het nodig is om de gebouwen in de winter te verwarmen, koelkasten en elektrische platen te leveren, enz.)
6) plotseling hebben we het decor dat is geplant en dat elk verlangen naar keuze of niet-keuze op de achtergrond overtreft, aangezien ik zou zeggen dat het verder gaat dan het zoeken ernaar, waardoor het onmogelijk wordt in de staat de mooie filosofische principes of maatschappelijke assen (die nog te veel afhankelijk zijn van de energiesector om het stadium van emancipatie te bereiken of enige vorm van ideaal waarvan ze uiteindelijk afhankelijk zouden zijn, kunnen alleen worden gerealiseerd op voorwaarde dat het probleem stroomopwaarts wordt opgelost, d.w.z. de vergelijking: abstracte waarden/schuld/ energie, aangezien “
de economie versmelt met energie”, is dit duo in de eerste plaats zelf een vector van oorlogen, als het niet wordt opgelost.
Het is dus niet:
— “Welk sociaal project willen we daarom voor onze energietransitie”?Maar liever:
— “Zouden we in staat zijn om het paradigma van de huidige samenleving te veranderen voordat we de energietransitie maken”?
Aangezien dit zou bestaan uit het verlaten van de cirkel van winsten op basis van energiedeterminisme, het verlaten van “
militaire ultra-afhankelijkheid“gekoppeld aan de energieën en”
aan de bevoorradingszekerheid die tactici dierbaar zijn” die ons op deze/s manier wordt opgelegd, om naar een/meer deugdzame cirkel(s) te gaan die dan de luxe zouden geven om mee te kunnen denken over het maken van de energietransitie van je wensen “[/i]
We kunnen toch niet de wagen voor het paard spannen...