Voor forumvoorbijgangers: zonder op enigerlei wijze geobsedeerd te zijn door de race om de grootste, behaal ik zeer goede resultaten zonder te composteren, zonder het land helemaal te bewerken (zelfs de grlinette niet), zonder kunstmest, zonder enige behandeling (zelfs mest, of afkooksels of preparaten). Ze geloven dus niet dat het voorbehouden is aan conventionele of klassieke "biologische" tuinders, met veel werk.
Of dit runderhart:
Enkele algemene opvattingen over de voeten:
Alle foto's gemaakt bij mij thuis, deze dag, rond het middaguur.
Daarom zeg ik dat er in mijn doelstellingen "het verkrijgen van een productiviteit is die gelijkwaardig is aan die van conventionele of "biologische" tuinders". Anders vind ik een alternatieve manier om dingen te doen niet erg geloofwaardig. Ik vind het jammer dat als reactie op de productivistische landbouw (met pesticiden, kunstmest, machines, olie) het gebruikelijk is om te denken dat de productiviteit moet worden opgegeven. Die een boulevard biedt aan degenen die niet overtuigd zijn! Het is het (schone) kind met het (vuile) badwater weggooien. Ik streef duidelijk naar een gelijkwaardige productiviteit met "natuurlijke middelen" en zonder zwaar werk.
Dat is mijn mening.
Anderen zijn meer contemplatief. Individueel is het respectabel. Gezamenlijk roept dit nog steeds de vraag op: en hoe eten we allemaal?
Dit doet me denken aan de houding van bepaalde gemarginaliseerde mensen (ik heb het niet over "clodos"), die de samenleving en haar compromissen "weigeren". Maar leef van verschillende vergoedingen, aarzel niet om bij ziekte een beroep te doen op de CMU (universele ziektekostenverzekering) - kortom, neem maar draag niet bij.
PS: gisteren 3 volle kratten aangeboden aan de collega's van mijn vrouw; 1 vandaag, aan een ex-collega...