Goedenavond Ahmed,
Ik neem daarom de vrijheid een paar punten uit de tekst van je (lange) link te herhalen (en ik reageer gedeeltelijk om niet door een lange post te worden uitgescholden, of zelfs verwijten te krijgen over het gebruik van spoilers, communicatie wordt hier echt heel moeilijk) :
1) Het basisinkomen wil niet stoppen met werken, omdat het in het salaris is geïntegreerd! 2) Inkomen wordt alleen losgekoppeld als er geen "
werksituatie", wat precies het geval is met de werkloosheid. 3) Groot-Brittannië zal dus nooit ex nihilo worden gecreëerd, op welke basis dan ook. Bovendien, zolang er geen toepassingsmodel is, kunnen we er eenvoudigweg geen aanspraak op maken, dus een groot deel van deze tekst is een ongegronde mentale projectie, zolang het nergens op gebaseerd is. Maar het zij zo, laten we het postulaat van de auteur toegeven.
4) Er is geen sprake van dat werk wordt uitgesloten van zijn rol als ‘
sociale erkenning“(en het is zeer restrictief om alleen te zeggen dat er ook werk bestaat als een ‘constructie van individuen’, als een middel tot autonomie, enz., enz.) maar het is eerder een kwestie van integreren en sociaal erkennen van mensen die worden momenteel uitgesloten van deze logica zonder dat ze ‘de schuld hebben’. Het huidige systeem is ‘pathogeen’ in de zin van een pathos die voortkomt uit de tekortkomingen van het systeem, en niet andersom. 5) Voor deregulering zou het precies het tegenovergestelde zijn: aangezien Groot-Brittannië zou reguleren (door te "regulariseren")! 6) De gemeenschap zou niet meer verantwoordelijkheid nemen dan nu het geval is, de 90% van het basisinkomen zal in de lonen worden geïntegreerd! Dit zal voor de meerderheid de verantwoordelijkheid van werkgevers zijn Ik neem kennis van het idee om werkgevers te ontzien van het betalen van fatsoenlijke lonen, maar dat gaat om bovengenoemde redenen niet op.
7) Momenteel zijn “activiteiten” (zie werk) op geen enkele manier politiek gevalideerd. Wat wel gevalideerd wordt, is een vorm van discriminatie op grond van werk. Ze nemen verschillende vormen aan die we allemaal kennen. Alleen bij onbetaald of slecht betaald werk kan men zich zorgen maken dat de werkgever geen fatsoenlijk loon betaalt. Maar in werkelijkheid zou het precies het tegenovergestelde zijn, aangezien de werknemer niet verplicht zou zijn werk onder onfatsoenlijke omstandigheden te aanvaarden, aangezien hij al een inkomen zou hebben...! Het is dus aan werkgevers om aantrekkelijker te zijn door werk aan te bieden onder voorwaarden die aantrekkelijker zijn op de arbeidsmarkt. Er zou dus precies het tegenovergestelde gebeuren. 8} Het enige punt waarop we het a priori eens kunnen zijn, is de angst om Groot-Brittannië te laten sturen door de mechanismen en niet door de activiteiten als zodanig. Maar eerlijk gezegd geloof ik dat dit risico minimaal is, omdat geen enkele actor deze weg niet zou willen bewandelen. Aangezien dit al zou betekenen – ervan uitgaande dat Groot-Brittannië de drempel gepasseerd is – dat de actoren overtuigd zouden zijn van dit idee dat “
mensen worden betaald om niets te doen", terwijl dit idee in werkelijkheid absurd is en het integendeel een buitengewone stimulans zal zijn voor menselijke activiteit, in het bijzonder door het verlichten van de schuld van degenen die tijdelijk werkloos zijn (of van enige andere omstandigheid die hen ervan zou weerhouden iets te doen). dus.) 9) De transformatie naar waarde zal meerdere vormen aannemen die momenteel niet gewaardeerd worden en we zullen snel beseffen dat er veel menselijke activiteiten zijn, die werk zijn, en die vandaag de dag niet langer/niet als zodanig worden beschouwd. 10) Kortom, we zitten al in de trend van een ‘uberisering’ van de samenleving en het tegenovergestelde is al aan het gebeuren: de verslechtering van de salarissen die toch al onfatsoenlijk zijn! Nogmaals, het is niet de nationale bank die de salarissen, de sociale egalisatie en de reeds betaalde egalisatie betaalt op basis van het product van inkomen dat verband houdt met werk, en dat zal niet veranderen.
Groot-Brittannië is geen “recht”, het is een voorwaardelijk kwijtscheldingsinkomen als gevolg van een retrocessie van het universeel dividend (zo moet het worden begrepen). Zoals bij alle inkomsten gelden voorwaarden, want u zult daarvoor in aanmerking moeten komen. We bevinden ons in een samenleving waar beperkingen de drijvende kracht zijn, en dit zal niet veranderen. Groot-Brittannië zal (en kan) dit niet veranderen. De ‘sociale overdracht’ zal puur boekhoudkundig zijn (en niet ideologisch). Wat de monetaire creatie betreft, laat het een econoom zijn die ons vertelt:
Jean-Marie Harribey schreef:Het voorstel is zeker genereuzer dan wat het banksysteem doet, dat de financiële markten overspoelt met liquiditeit, maar het negeert de manier waarop geld wordt gecreëerd.
Zonder deze heer niet te willen minachten: het is een grote marionet waardig. Deze persoon praat steeds over werk, maar heeft hij ooit de handen uit de mouwen gestoken in een branche?
Jean-Marie Harribey schreef:Betekent dit dat we niets kunnen doen aan de degradatie veroorzaakt door het kapitalisme? We kunnen veel doen, op voorwaarde dat we de volledige werkgelegenheid niet opgeven binnen het raamwerk van een nieuw kwaliteitsproductiemodel en voortdurende RTT.
Dit is in tegenspraak met het eerste deel van zijn toespraak, dat enerzijds nauwelijks verenigbaar is met de RTT en waarvan het paradigma niet complementairder zou kunnen zijn voor Groot-Brittannië. Het lijkt een beetje op een slang die in zijn eigen staart bijt.
Ik concentreer me op de percentages die hij gebruikt in zijn demonstratie. Ik heb al gezegd dat minder dan 10% van de banen voedsel levert voor de rest van de planeet, wat betekent dat we een GROTE parasitaire sector hebben! Er zou dus ruimte zijn voor verandering als we iets zouden willen veranderen, maar het is duidelijk dat we eigenlijk niets willen veranderen.... (de rest die volgt over de OESO is te veel, ik geef er de voorkeur aan geen commentaar te geven) . Ik stop daar, ik heb mijn quotum bereikt