Grelinette schreef:Hoe verklaart u deze originele en primitieve menselijke reflex om altijd op zoek te gaan naar wereldwijde weelde, eindeloze groei en overdaad?
Er is geen genetische neiging tot weelde, eindeloze groei, overdaad...
Dit is geen reflex, maar een causale keten van thermodynamische oorsprong.
Mensen zijn begiftigd met een associatieve cortex die hen in staat stelt informatie vast te leggen via hun geheugen.
Deze worden vervolgens binnen de groep gedeeld omdat mensen sociale dieren zijn.
Vervolgens maakt "cognitieve mutualisatie" een versnelling van informatieverwerkingscapaciteiten mogelijk: wat niet door de een wordt ontdekt, zal spoedig door de ander worden ontdekt.
Wanneer een ontdekking wordt gedaan, wordt deze al snel gedeeld en verbeterd...
Als deze kennis eenmaal is verworven, wordt deze uiteindelijk cultureel en wordt deze van generatie op generatie overgedragen en verbeterd.
De intergenerationele cognitieve feedback creëert uiteindelijk een collectief brein dat in de tijd is gefixeerd (kennis uit verleden en heden), het volgt op een toename van kennis die zeer snel exponentieel wordt!
Deze toename van kennis vertaalt zich al snel in een exponentiële verspilling van energie!
Voorbij een bepaalde drempel (kritische drempel genoemd) beginnen menselijke samenlevingen zich te agglomereren (stam, dorp, stad, natie, globalisering), wat hun impact op hun omgeving aanzienlijk vergroot, en het is zover gekomen dat dingen bederven, want hoe meer we onze omgeving aanpassen en hoe meer we ons eraan moeten aanpassen...door nog meer energie te verspillen...tot aan de "limiet": dit is onze huidige situatie!
"Engineering gaat soms over weten wanneer je moet stoppen", Charles De Gaulle.