Zoek niet naar een bron, het zal moeilijk zijn om iemand te overtuigen ( tenminste ik niet) dat Amerikaanse douanebeambten dassen zijn. Zij zijn netto-exporteurs van sojabonen, en dat grotendeels ook.
Je gelooft wat je wilt, we leven nog steeds in een democratie... voorlopig!
Het kan gebeuren dat je iets stoms zegt, maar dan herken je het of dring je niet aan....
zoals jij zegt!!!
Dus voor China heb ik gekeken, je had gelijk, het zijn grotendeels netto-importeurs en hun belangrijkste leverancier (met enkele omwentelingen sinds Trump) is..... de Verenigde Staten!
https://www.ritimo.org/La-Chine-aide-t-elle-l-AfriqueLandjepik
De aankoop van landbouwgrond door de Chinezen droeg bij aan de toenemende wrok tegen laatstgenoemden. In 2007 moedigde de directeur van de Export-Import Bank of China landloze Chinese boeren aan om zich in Afrika te vestigen. China heeft 22% van de wereldbevolking en slechts 7% van het bouwland. Volgens de Land Matrix-database vertegenwoordigen de Chinese landaankopen 290 hectare, 000 keer minder dan de Verenigde Staten, 15 keer minder dan het Verenigd Koninkrijk. De omvang van de landbouwbedrijven is relatief klein (behalve in de DRC). Ze bevinden zich in Benin, Mali, Madagaskar, Mozambique, Tanzania, Oeganda, Zimbabwe, Zambia, enz. In Kameroen heeft Sino Cam Inko [6] zich gevestigd op drie locaties van in totaal 5 hectare, afgestaan door de staat. China is niet een van de grootste grondinvesteerders in Afrika, zoals Zuid-Korea, de Golfstaten, westerse instellingen, enz. Het verwerft twee keer zoveel land in Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië.
Maar ook op dit gebied is voorzichtigheid geboden vanwege het ontbreken van rigoureuze statistieken en vanwege het gebrek aan transparantie aan beide kanten van de hoofdrolspelers bij het tot stand komen van contracten. Twee kampen van experts botsen: degenen die beweren dat de producties bedoeld zijn voor de eigen bevolking en de lokale bevolking, en degenen die beweren dat Afrika zou dienen om de zelfvoorziening van China op het gebied van voedsel te garanderen, en wie sceptisch staat tegenover de verdiensten van Chinese actie. Het is waar dat de landbouwexportstromen van Afrika naar China niet enorm zijn en dat er veel projecten zijn voor de ontwikkeling van de rijstteelt, de oprichting van landbouwcentra voor lokale productie, maar ook projecten van industriële aard met producties zoals suiker, cassave , palmolie. Het lijkt er ook op dat bij onderhandelingen over Chinese investeringen het overleg met de lokale bevolking van weinig betekenis is.
Wat dit artikel niet specificeert, is dat China niet alleen maar koopt, maar 99 jaar lang huurt tegen een schamele huurprijs met zeer, zeer goedkope lokale arbeidskrachten.
om mee te vergelijken
http://www.iris-france.org/51130-chine- ... nl-wagner/
al geciteerd en ik zweer dat ik niet de auteur ben van deze paar artikelen!
"We maken wetenschap met feiten, zoals het maken van een huis met stenen: maar een opeenstapeling van feiten is niet meer een wetenschap dan een stapel stenen is een huis" Henri Poincaré