Ahmed schreef:Als we niets nieuws kopen, wat zie je dan als een vervangende activiteit voor de miljoenen spelers in de productiesector?
Deze vraag, schijnbaar banaal*, is nogal buitengewoon als we haar op de lange termijn onderzoeken: inderdaad, behalve onder het kapitalisme (zowel privé als staat) zou ze verbazing hebben gewekt vanwege de geringe aandacht voor werk en het bewijs dat het opportuun was en gemakkelijk om zonder of met zo weinig mogelijk te leven... Wat als uitstekend nieuws zou hebben geleken, wordt onder het kapitalisme gezien als een catastrofe.
Slavernij, een oude oplossing, is niet de oorzaak van deze minachting, maar het gevolg ervan. De eerste Engelse industriële revolutie bestond erin het werk van de winter en het complementaire weven van de boeren om te zetten in intensief en gecontroleerd werk (overgang van binnenlands systeem au fabriekssysteem, dus om de gebruikelijke zelfbeperking van het werk tot wat strikt noodzakelijk is te vermijden...
De machines bleken door de rolomkering geen vervangende slaven te zijn...Riskeren we niet ook een stagnatie van samenlevingen...
Het is een zeer XNUMXe-eeuwse visie, die een waardeschaal toekent tussen de verschillende culturen met die van de antropoloog als maatstaf!
* Bovendien vernietigt de beweging van technische innovatie onverbiddelijk het werk, wat een interne tegenstrijdigheid is ...
Grappig hoe zeer praktische vragen, in principe "wat gaan mensen doen, hoe gaan ze leven, wat zullen hun intellectuele eisen zijn", hun antwoorden volledig laten verdrinken in een historisch-nevelig-economisch schooldiscours. Er was geen sprake van een catastrofe, ‘activiteit’ had niet bepaald de betekenis van ‘werk’, maar dit alles wordt omgeleid en gemanipuleerd om dit discours morele oordelen te laten vellen, zonder uiteraard ook maar het geringste operationele antwoord te bieden.
Als we kunnen denken dat het nihilisme is dat momenteel aan het werk is tegen onze nijvere samenlevingen, dan is deze toespraak een mooie illustratie. We leren dat we weliswaar “niets nieuws moeten kopen”, maar dat we aan de andere kant geen idee hebben van een palliatieve samenleving. Er is geen idee. We stoppen om bepaalde redenen zonder de gevolgen voor te stellen, en “na mij de overstroming”.