Christophe schreef:sen-no-sen schreef:Over het geheel genomen heeft internet, net als al het andere, het totale energieverbruik alleen maar doen toenemen.
Ik geef toe dat dit het mogelijk maakte om videoclubs te sluiten, maar voor de rest was er slechts sprake van een fenomeen van toevoegingen.
Eerlijk gezegd, als we de voor- en nadelen van internet op een rijtje zouden moeten zetten, is de lijst lang...
Ik denk dat we gerust kunnen zeggen dat internet de energie-intensiteit STERK heeft verminderd!
energie-fossiel-nucleaire / olie-en-BBP-by-country-intensiteit-energetica-t5022.html
klimaatverandering-co2/koolstofintensiteit-gerelateerd-aan-energie-intensiteit-t4885.html
Het internet heeft het mogelijk gemaakt om de energiedissipatie te optimaliseren met als doel de ontwikkeling van talloze economische markten te bevorderen... die over het algemeen neigen naar genadeloze groei.
Ten tweede lijkt de komst van sociale netwerken en de 80% van de trivialiteiten die rondzwerven mij geen enkele garantie voor de economie!
Ik denk van wel: elke centralisatie van dienstverlening kost minder energie (en is in brede zin kostbaar) dan spreiding.
Ja en nee, maar uiteindelijk duidelijk nee! Laat het me uitleggen:
Grote monopolistische structuren ontstaan na periodes van groei binnen een relatief stabiele economie.
Het is dus juist om te redeneren zoals u doet: het concentreren van middelen is een garantie voor besparingen, maar het is vooral een garantie voor besparingen... in personeel, laat staan in energie*!
Aan de ene kant dergelijke structuren verschijnen in perioden van energieverspilling(meestal de huidige periode) aan de andere kant betekent de opeenstapeling van interne tegenstrijdigheden in het systeem dat dergelijke bedrijven alleen kunnen opereren met lage energiekosten.
Dit is in wezen hetzelfde probleem dat we tegenkomen bij de grootschalige voedseldistributie.
Goed voorbeeld, maar waar ga je hiermee heen?
Optimalisatie (meestal het hierboven genoemde geval) maakt het in eerste instantie mogelijk om personeel en, zeldzamer, energie* te besparen, maar deze optimalisatie wordt uitgevoerd binnen een systeem dat steevast neigt naar het exponentiële.
In werkelijkheid is het hele antropotechnische proces gebaseerd op deze notie: optimaliseren met als doel verzadiging.
*De arbeidskosten zijn niet overal hetzelfde. Het is niet ongebruikelijk dat een grondstof bijvoorbeeld in Ivoorkust wordt geproduceerd en vervolgens in China wordt omgezet om in Europa te worden verkocht... dit is meer de optimalisatie van de productiekosten dan de energieoptimalisatie die in de meeste gevallen voorrang heeft.