Vanavond is er op tv een documentaire over de recycling van nucleair afval in de wereld. De auteurs stellen dat een deel van het Franse afval in Siberië wordt opgeslagen.
Arte zendt om 20 uur een documentaire uit, geregisseerd door Laure Noualhat, journalist bij Liberation, en Éric Guéret, co-regisseur, getiteld Afval, de nucleaire nachtmerrie. Een onderzoek naar het circuit van nucleair afval over de hele wereld. En wie maakt er al lawaai.
De auteurs betwisten het cijfer van “96% van de recycleerbare radioactieve materialen zoals aangekondigd door de nucleaire industrie. Slechts 10% is recyclebaar”, zegt Éric Guéret.
Vandaag de dag wordt in La Hague (Manche) jaarlijks iets meer dan 850 ton verbruikte splijtstof van EDF-elektriciteitscentrales opgewerkt. De fabriek van Areva scheidt er radioactieve stoffen af in drie vormen: plutonium (1%), waarvan een deel wordt omgezet in nieuwe brandstof, Mox; onbruikbaar eindafval (4%); en vooral opgewerkt uranium (de overige 95%). Dit uranium is theoretisch recyclebaar.
Een groot deel (85%) van het opgewerkte uranium wordt echter opgeslagen in Pierrelatte (Drôme). "EDF heeft gekozen voor een strategische grondstofreserve, de beroemde 'wollen kous'", legt Christophe Neugnot uit, communicatiedirecteur van de Areva-fabriek in La Hague. Een ander deel wordt naar Rusland gestuurd, naar het atoomcomplex van Tomsk-7, in Siberië. Informatie die al in 1984 door Greenpeace werd onthuld tijdens het zinken van het vrachtschip Mont-Louis, dat een lading Frans uranium vervoerde van opwerking naar Rusland.
Frankrijk weet niet hoe
In Siberië wordt dit materiaal opnieuw verrijkt om opnieuw te worden gebruikt, omdat Frankrijk daar de technologie niet voor heeft. Probleem: "Slechts 10% van dit materiaal komt terug naar Frankrijk om te worden hergebruikt", verzekert Éric Guéret. De rest, verarmd uranium, wordt opgeslagen in Rusland. Dit afval wordt dan eigendom van de Russen. »
Areva kondigt voor 2012 de installatie aan in Pierrelatte van de fabriek Georges-Besse II, die het mogelijk zal maken dit uranium opnieuw te verrijken. Zal het een einde maken aan het transport in Siberië? “We zijn slechts dienstverleners”, verduidelijkt Christophe Neugnot. Het is aan de elektricien om te kiezen of hij van deze dienst gebruik zal maken, want EDF is de eigenaar van deze materialen. »
Éric Guéret vraagt zich af: “Als EDF kiest voor wollen kousen, waarom dan een deel van dit uranium naar Rusland sturen, aangezien er zo weinig materiaal terugkomt naar Frankrijk om te worden hergebruikt. Waarom bewaart u niet alles in Pierrelatte, als u de hoge kosten en de risico's van dergelijk transport kent? »
Sabrina ROEST.
West-frankrijk nieuwsbron
