Sen-no-sen, ik ben het niet eens met deze regels:
Ja, vandaar mijn reflectie over een "transfer" om onder andere Sahel-boeren te helpen.
Omdat de Zaï-methode erg pijnlijk is, zou gemechaniseerde hulp niet teveel zijn/...
De methode die wordt genoemd in het artikel in Diplo World. heeft het mogelijk gemaakt om enkele duizenden hectaren te ontwikkelen zonder financiering, zonder institutionele tussenkomst; integendeel, het is begonnen vanuit een lokaal en AUTONOOM initiatief: dit is wat we niet kunnen vergeven en wat de oorverdovende stilte eromheen verklaart (geen referentie op Google... [te vergelijken met het aantal pagina's gewijd aan Paris Hilton!]) .
Toevlucht nemen tot internationale hulp zou betekenen dat we terugvallen in de klassieke sleur: triomf van het economisme, bedrijfswinsten, verduistering van fondsen ten voordele van kleine lokale leiders, wanbeheer, inefficiëntie en
vooral verlies van projectmanagement voor de lokale bevolking, vandaar desinteresse, versterking van het assistentschap en cultureel imperialisme.
Stormvogel schrijft:
…deze plunderingen bestaan niet omdat de plunderaars burgers zijn van deze landen: het zijn bijna altijd de leiders van deze "bananenrepublieken" die er hun zakken mee vullen op de rug van de mensen/...
Wat een snelle analyse!
Dat veel landen van het Zuiden onder controle staan van corrupte leiders is gemakkelijk te verklaren: deze landen zijn economisch en politiek zwak*, ze zijn dus de speelbal van de landen van het "centrum" die naar believen regeringen kunnen opleggen die gunste van westerse bedrijven.
Het bewijs hiervan wordt gegeven op
contrario door het feit dat, wanneer een land erin slaagt zijn vertegenwoordigers democratisch te kiezen, de externe machten voortdurend de nieuw gekozenen kopen of vermoorden: de geschiedenis biedt genoeg voorbeelden om aan te dringen...
Het resultaat van dit systeem is niet te stoppen, hierdoor betalen de bedrijven genereuze steekpenningen aan de lokale potentaten, in ruil waarvoor ze de nationale rijkdom kunnen afnemen tegen een belachelijke vergoeding en dus ten nadele van de schatkist van de staat en dus van openbare diensten... (gezondheid, onderwijs, uitrusting) **
*Ik spreek natuurlijk op het niveau van internationale betrekkingen.
**Dit verklaart waarom de landen met de meeste welvaart ook de landen zijn waar armoede en ellende ook het meest voorkomen.