Nou ja, alaniesse is aanmatigend, door een lekkere salade te maken, door te praten over wat hij helemaal niet weet:
alaniesse schreef:Geen olifant, niet aanmatigend.
precies wat ik ruik, van wat ik zag.
Dat weten we waterstof heeft een golflengte van 20 cm.
Daar draait het om.
Ik weet zeker dat het simpel is.
terwijl deze lijn van 21 cm, vooral waargenomen in de waterstofastronomie, alleen bestaat met monoatomaire waterstof in een goed ruimtevacuüm, ver van andere atomen geïsoleerd, een enkel elektron dat rond de protonkern draait:
http://fr.wikipedia.org/wiki/Raie_%C3%A ... %C3%A8treshttp://en.wikipedia.org/wiki/Hydrogen_lineIn H2O-water, of in biatomisch H2, is dit onmogelijk, er is geen 21 cm-lijn, de atomen staan te dicht bij elkaar:
Voor het geval de waterstof in zijn moleculaire vorm is, aangeduid als H2, waar twee waterstofatomen zijn verbonden door elektronische wolken (ze lenen elkaar hun elektron), zijn de twee subniveaus permanent gevuld. In dit geval is er geen atomaire overgang mogelijk omdat de wetten van de kwantummechanica verbieden dat 2 elektronen zich op hetzelfde subniveau bevinden. Dit is het uitsluitingsprincipe van Pauli.
Meyer en degenen die spreken, maken ongelooflijke salades met experimentele wetenschappelijke kennis die elk vertrouwen in de geldigheid van Meyers apparaat vernietigt.
Ze maken een salade waarin allerlei zeer verschillende resonanties worden gemengd;
mechanisch al talrijk rond Khz en hoorbaar met onze oreilels
elektromagnetische LC-frequenties tussen KHz tot honderden megaHetz, volgens de C en L
de hyperfijne monoatomaire H-lijn op 21.10611405413 cm in het gedissocieerde H-kwaliteitsvacuüm
Deze lijn werd voor het eerst in de lucht waargenomen en pas daarna in een vacuüm op aarde waargenomen !!
Tijdens de jaren dertig werd opgemerkt dat er een 'gesis' op de radio was dat varieerde op een dagelijkse cyclus en van buitenaardse oorsprong leek te zijn. Na aanvankelijke suggesties dat dit aan de zon te wijten was, werd waargenomen dat de radiogolven vanuit het centrum van de Melkweg leken te komen. Deze ontdekkingen werden in 1930 gepubliceerd en werden gezien door professor JH Oort die wist dat er aanzienlijke vooruitgang zou kunnen worden geboekt in de astronomie als er emissielijnen in het radiogedeelte van het spectrum zouden zijn. Hij verwees dit naar dr. Hendrik van de Hulst die in 1940 voorspelde dat neutraal waterstof straling zou kunnen produceren met een frequentie van 1944 MHz vanwege twee dicht bij elkaar geplaatste energieniveaus in de grondtoestand van het waterstofatoom.
De 21 cm-lijn (1420.4 MHz) werd voor het eerst ontdekt in 1951 door Ewen en Purcell aan de Harvard University [2] en gepubliceerd nadat hun gegevens waren bevestigd door de Nederlandse astronomen Muller en Oort [3] en door Christiansen en Hindman in Australië. Na 1952 werden de eerste kaarten van de neutrale waterstof in de Melkweg gemaakt en deze onthulden voor het eerst de spiraalstructuur van de Melkweg.
