econology schreef:En daarom beweegt het ook zo langzaam: allemaal St. Thomas!!! Eigenlijk is het: anderen nemen de risico's en ik neem de winst?? Maar waar gaan we heen? Als ik deze redenering had gehad toen ik mijn onderwerp voor een technisch project koos, zou ik het onderwerp hebben aanvaard dat een groot bedrijf mij had aangeboden... met ongetwijfeld een baan op het spel, maar ik koos de weg naar ontberingen... Dus Heb alsjeblieft een beetje moed om een voorbeeld te stellen!!
De grootste bron van de problemen in onze wereld is daar!
Sommigen willen profiteren van het werk van anderen... en kortom het is zeer legitiem! Het is altijd zo gebeurd.
Het ligt voor de hand dat iedereen hiermee aan dit soort projecten kan meedoen
dat hij kan geven. Laten we het niet over geld hebben, laten we het gewoon hebben over tijd, kennis, enthousiasme, wat dan ook. We weten allemaal hoe we moeten geven, maar misschien niet dezelfde dingen... en dan... wie kan oordelen. <_
De ingenieur die de hele dag aan een project werkt, wordt heel blij als hij een tussendoortje krijgt, gemaakt door zijn vrouw, een collega of gewoon bezorgd door de plaatselijke pizzeria, mensen die ook zo hun problemen hebben en die op hun eigen manier meedoen aan zijn werk.
We mogen niet vergeten dat je, om te geven, eerst moet hebben ontvangen, of het nu gaat om kennis, vaardigheid of waarom niet gewoon liefde.
De risico's ?De risico's zijn feitelijk de vernietiging op korte termijn van talloze vormen van leven op aarde (inclusief de mens), en de aarde zal zich herstellen of in een ander evenwicht terechtkomen, beter nog, wie weet, maar zonder de .
Winst:We moeten proberen uit ons hoofd te krijgen dat de voordelen financieel zullen zijn (ongetwijfeld voor sommigen), de voordelen zijn van een heel andere orde en van zeer relatief belang, namelijk het veiligstellen van onze moeder aarde.
Dus als mijn buurman naar me toe komt en zegt, jij kent je ding, ik ben geïnteresseerd in het verwarmen van mijn huis en het laten draaien van mijn tractor... nou, hij brengt me enthousiasme, motivatie, want ik weet dat als hij morgen rijdt met water, groente olie en bovenal wordt hij zich bewust van zijn impact op het milieu, nou ja, het avontuur is deels gewonnen.
Wat moeten we over tien jaar doen met een goede baan en een goed salaris, goede tv en de noodzaak om een masker te dragen om de straat op te gaan en tegen een hoge prijs drinkwater of zelfs zuurstof te kopen bij een CobaBola of andere meester van de wereld.
Dat gezegd hebbende, Christophe, begrijp ik je en neem ik je op geen enkele manier de schuld, maar we moeten rekening houden met de urgentie van de situatie. Onze regeringen zullen het niet voor ons doen en zij leren onze kinderen om passief, inactief en rosbief te blijven.
Het is waar dat er moed en zelfvertrouwen voor nodig zijn. Anderen hebben het ons bewezen en sommige van hun kwaliteiten zijn ze kwijtgeraakt.
Door dit project open te houden zal het in korte tijd zoveel mogelijk stakeholders bereiken. van het land met een min. van risico's voor iedereen en zal iedereen die kan, tijd, geld, kracht, wat dan ook geven, dat is wat inet sterk maakt. De zon berekent niet wanneer hij ons zijn warmte geeft, en toch zouden we zonder de zon hier niet zijn.