De moestuin van de visvijver,
Omdat hij op de foto staat, begin ik met hem.
Vandaag is hij nog compleet, dit weekend ga ik kijken of de laatste zaailingen (erwten en rogge/haver) zijn uitgekomen.
Voor mij begint de start van het groentejaar met het planten van specerijen (knoflook, uien en sjalotjes), dus deze zijn ze nu klaar met vullen na de herfst/wintergroenten, dit jaar eerder gezaaid, tussen half augustus en begin oktober, telkens op het tijdstip van de vorige oogst, met het ontwortelen van de planten en het zaaien in door het wortelsysteem verfijnde grond. Hetzij radijsjes (uit China, viooltjes uit Gournay, zwart uit de Elzas en minowases), spinazie, wortelen, rapen (van Croissy, zwart lang van pez en gouden bolgeel), venkel, prei, kool en veldsla.
Van de eerste oogst zijn er nog kool, bieten en snijbiet over.
Maar er werden wel sperziebonen, erwtenzaden, sorghumzaden, pompoenen, aardappelen, gele lente-uitjes, bieten, koolbladeren en enkele tomaten geoogst.
Dit is mijn eerste manier van tuinieren waarbij ik geen ruimte meer heb voor groenbemesters.
Het hooi dat laat op droge grond werd geplaatst, had alleen de functie van mulchen, wat nog steeds het jaar redde met overvloedig water geven bij elk van mijn bezoeken. Door het uitdelen van de platen voor de specerijenplantages kunnen we duidelijk zien dat het hooi vrijwel nieuw is, de te dikke platen zijn verdeeld.
De kleine laarsjes zijn zeer praktisch voor het aanpakken van een reeds aangelegde tuin, en gemakkelijk te hanteren.
Kortom, ondanks de droogte bewijst dit tuintje dat we kunnen tuinieren (en oogsten) zonder ter plaatse te zijn, zonder kunstmest, zonder pesticiden (er was ooit nog ferramol, maar waarschijnlijk ten onrechte) en dit zelfs met een conventionele knuppelvloer, en zelfs voordat het weer tot leven wordt gewekt. Dit is zeer bemoedigend.
Het dubbele gewas/mosterdzaaien aan het einde van de zomer toonde opnieuw zijn doeltreffendheid, maar deze keer door de rapen te beschermen tegen vlooienkevers, een voor mij zeer moeilijk halfjaar, dat deze keer de druk weerstond door het te delen met de mosterd. De slakken zijn nog niet terug.
Olivier