Leo Maximus schreef:nico239 schreef:...Je kunt altijd proberen een hoek te verlaten waar je niets doet: noch stenen verwijderen, noch waterpas maken en vergelijken....
Deze vergelijking kan ik maken! Het was in het begin geheel onvrijwillig, het staat niet in de moestuin maar maakt niet uit, de vergelijking mag gemaakt worden.
3 jaar geleden plantte ik honderd irissen. Ik heb er eerst tachtig langs een muur gezet, in aarde die tot een dikte van ongeveer 40 cm was gezeefd. De rest op een heuvel waar de aarde niet is gezeefd, maar simpelweg is ontdaan van de grootste kiezelstenen.
Ik leg een handvol compost bij het planten van elke wortelstok.
Foto van de irissen geplant langs de muur in een 40 cm dikke gezeefde aarde:
Irissen in gezeefde aarde .jpg
Foto van de irissen geplant op de heuvel van "ruwe" aarde, aarde die al beter is dan de originele aarde:
Irissen in ruwe aarde.jpg
De smartphone geeft de schaal aan.
De irissen die in de hoop ruwe aarde zijn geplant, hebben nooit gebloeid. Ze zijn 3 tot 4 keer lager.
Er is geen foto... Iedereen heeft zijn eigen manier.
hetzelfde maar ondersteboven...
Ik heb lavendel geplant in een arme droge en steenachtige grond en het doet het als een tierelier...
Ik heb wat in turf geplant en het groeit...
Hetzelfde op zijn plaats?
Ik plantte varens in droge, rotsachtige grond en het groeit
Ik heb er wat in heidegrond geplant en de bladeren zijn prachtig...
Irissen houden van lichte grond en erger nog, ze groeien bijna op niets, ik heb er een paar teruggevonden in soorten grastapijten en bladeren met een symbolische laag aarde en ze waren gigantisch...
Kortom, als je ze op de juiste plek zet zullen ze zich beter ontwikkelen dan als je ze op een minder gunstige plek zet. Het is logisch
Net onder het huis is er een grote stenen heuvel met een paar cm aarde gevuld met irissen... ze zijn niet de meest fantastische die ik heb gezien, maar er zijn er toch tientallen die zich ontwikkelen in een staat... laten we zeggen wild sinds ze zijn van niemand (foto komt nog)
Veel dingen kunnen OOK groeien in klei met kiezels en zonder grondbewerking.
Ik heb vaak de sla laten groeien in betonharde doorgangen.
Kortom, de kiezels zijn verwijderd, het enige wat nu nog rest is ze terug te leggen om de afwatering en het losmaken van de klei te verbeteren. .... Grapje.