Opwarming van de aarde: slechts een luchtbel?
Akte 1: Er zijn geen seizoenen meer, mijn goede dame!
Ongeveer veertig jaar geleden hadden twee decennia van enigszins koel klimaat de bezorgdheid van boeren en vervolgens van de rest van de wereld gewekt. Op 26 en 27 december 1968 werd in Dallas het symposium van de American Association for the Advancement of Science (AAAS) gehouden, getiteld "The Global Effects of Environmental Pollution". Vervuiling is een duidelijke boosdoener van de tegenslagen van die tijd, enerzijds omdat niemand van vervuiling houdt, en anderzijds omdat de tegencultuur, die op zijn tijd een vlucht neemt, gepaard gaat met een gevoel van afwijzing van de technische beschaving. We zijn geïnteresseerd in de mogelijke grootschalige effecten op de atmosfeer, hetzij door de injectie van aërosolen die het albedo zouden verhogen, de productie van CO2 of andere gassen die een broeikaseffect zouden kunnen veroorzaken, of door het dunner worden van de ozonlaag (een laag van de stratosfeer met een concentratie van minder dan tien moleculen O3 voor een miljoen moleculen van andere gassen in de lucht, waarvan de dikte, gereduceerd tot de druk van de grond, varieert tussen 2 en 5 millimeter, afhankelijk van de breedtegraad, de tijd van het jaar en de zonneactiviteit).
Zoals dit beroemde Newsweek-artikel, The cooling world, kort weergeeft toen deze bezorgdheid op zijn hoogtepunt was, was de wetenschappelijke consensus duidelijk: de planeet was op weg naar een naderende nieuwe ijstijd, en in de komende jaren was er alle reden om aan te nemen dat deze wereldwijde afkoeling zou leiden tot wereldwijde hongersnood, als gevolg van gewelddadige tornado's, droogtes, overstromingen, langdurige koude periodes, vertragingen in de moessons... en zelfs lokale temperatuurstijgingen!
Aan de oorsprong van deze apocalyptische voorspellingen: wetenschappers die vertrouwden op een statistische verwerking van temperatuurmetingen die werden uitgevoerd door een reeks terrestrische weerstations verspreid over het noordelijk halfrond. Pogingen tot "verklaringen" (eerlijker gezegd zouden we eerder moeten spreken van pogingen om menselijke activiteit en deze temperatuurcurve causaal met elkaar te verbinden) ontbreken niet, we kiezen voor het albedo vanwege vervuilingsdeeltjes in de atmosfeer, die zonnestraling terug de ruimte in stuurt voordat het tijd heeft gehad om de aarde op te warmen.
Pech, vanaf het einde van de jaren 1970 waren de zomers niet meer zo koud (we herinneren ons o.a. de hittegolf van 1976), en begin jaren 1980 waren we natuurlijk die kwestie van koeling vergeten...
Volgend: http://www.zetetique.org/rechauffement_climatique.html
Te laat !!!
Ik, intimiderend? 