Ahmed schreef:Trouwens, waarom zou je over ecologie spreken als het, omwille van het "realisme", alleen een kwestie is van het onderschrijven en begunstigen van het bestaande?
Het is een absolute onzin van het proefschrift dat ik presenteer - ik presenteer het misschien slecht. Ik stem niet voor het bestaande. Ik zeg dat het bestaat. En ik voeg eraan toe dat als we geen rekening houden met de diepe wortels ervan, onze erfenis honderdduizenden jaren oud, we de muur ingaan.
"dit beroemde gen zou niet verklaren waarom al diegenen die zwaarlijvig zouden kunnen worden (dat zijn veel mensen!) niet ..."
Inderdaad, dit beroemde gen [dwangvoedinggen] verklaart niet alles, het zou absurd zijn om het te ondersteunen. Het is niet alles of niets, zwart of wit.
Maar de toename van zwaarlijvigheid is gedeeltelijk het gevolg van dit beroemde "dwangvoedingsgen: consumeer nu alles".
Het aangeboren gedrag om ‘alles onmiddellijk’ te consumeren is onderwerp geweest van verschillende onderzoeken: kinderen iets lekkers aanbieden, met de uitdaging dat ze het dubbele krijgen als ze het een paar minuten niet aanraken. Of bied volwassenen meteen € 20 of later € 30 aan. Met een MRI-scanner analyse van wat er in de hersenen gebeurt op het moment van besluitvorming, van de keuze: we zien dat oude structuren van de hersenen, die de consumptie aanmoedigden honderdduizenden jaren geleden " alles, onmiddellijk ", is nog steeds in gebruik als het gaat om het kiezen tussen 20 € onmiddellijk en 30 € later. Deze biologische mechanismen zijn nuttig geweest en zijn geselecteerd gedurende honderdduizenden jaren onder zware omstandigheden. Alleen omdat er nu overvloed is, wil nog niet zeggen dat ze plotseling verdwenen zijn. Ze zijn nog steeds aanwezig en moedigen je nog steeds aan om de hamburger meteen op te eten, ook als dit later zal uitmonden in overgewicht.
Het mechanisme, in de circuits van onze hersenen, bestond al lang vóór de uitvinding van de hamburger.
U geeft een andere verklaring: het zou het resultaat zijn van reclame (voor hamburgers bijvoorbeeld) en kapitalisme. Dit verklaart niet de overconsumptie van degenen die de middelen hadden, in de prinselijke rechtbanken, toen er noch reclame noch kapitalisme was.
Maar er was toen - nog een aangeboren gedrag - de ambitie om de sterkste, de meest opgemerkt, de leider van het peloton te zijn. Dit gedrag is nog steeds actueel: doet het beter dan je zwager of je buurman.
