Klimaatverandering gaat sneller dan mentaliteit
Interview - Socioloog van milieu en risico, Florence Rudolf heeft gewerkt aan de manieren waarop de samenleving tegen de klimaatdreiging aankijkt. Een ‘veld’, dat de kern vormt van zijn werk. ‘Het klimaat verandert… en de samenleving? ".
Laten we beginnen met de conclusie van uw boek: kan onze samenleving zich aanpassen aan de gevolgen van klimaatverandering?
Florence Rudolf: Ik moet toegeven dat ik steeds wanhopiger werd terwijl ik dit terrein verkende.
Op dit punt?
Ja, omdat de klimaatverandering zich in een veel hectischer tempo voltrekt dan dat van onze samenlevingen. Dit doet me denken aan het boek ‘Collapse’ van Jared Diamond, waarin situaties worden beschreven waarin menselijke samenlevingen zich totaal overweldigd voelen door de gebeurtenissen die ze hebben veroorzaakt.
Zeker, maar in tegenstelling tot de Vikingen van Groenland of de Maya's zijn onze beschavingen zich bewust van wat er met hen gebeurt...
Er is een enorme productie van toespraken, maar deze is nog steeds zeer ontoereikend om ook maar de geringste actie teweeg te brengen.
Om welke redenen?
Onbewust beseffen we dat de oplossing geen kleine transformaties met zich meebrengt. Erger nog, deze fundamentele transformaties zullen in een vrij kort tijdsbestek moeten worden doorgevoerd. Dit versterkt de kwestie nog meer. Er is ook een probleem van handelingsmacht.
Dat wil zeggen ?
Tegenwoordig lijkt het op deze planeet een beetje op Paaseiland in de XNUMXe eeuw, met al zijn stammen die niet in staat waren het eilandbestuur te vestigen. We weten waar dit toe geleid heeft: het einde van de Pascuaanse beschaving.
Denkt u dat deze passiviteit een gevolg kan zijn van de actie van klimaatsceptici?
Wat mij wanhoopt aan dit verhaal van sceptici is dat ze politici en besluitvormers laten kibbelen over een paar graden of over een hypothetische invloed van de zon. Maar het probleem is er niet meer! De urgentie is het opzetten van onderzoeksprogramma’s op het gebied van nieuwe stedelijke ontwikkeling, transport, de koolstofeconomie, enz.
Wat blijkt uit deze controverse?
De publiciteit over deze controverse is tegelijkertijd een signaal van angst. De virulentie ervan is enigszins geruststellend. Het laat zien dat degenen die in koolstofrijke sectoren leefden zich bedreigd voelen door deze transformatie. Omdat er bij deze transformatie winnaars zullen zijn – degenen die weinig broeikasgassen uitstoten – en verliezers, de grote uitstoters.
Hoe zien wij onze toekomst?
Ik kom terug van Forum sociale wereld van Dakar. Ik ontmoette daar klimatologen die erg pessimistisch zijn. Volgens hen zullen er zeer plotselinge klimaatveranderingen plaatsvinden die het aanpassingsvermogen van onze samenlevingen zouden kunnen overweldigen. Dit gebeurt al in de meest kwetsbare landen. En het is erg gewelddadig. Dit doet mij denken dat wat we vandaag de dag in de Afrikaanse metropolen waarnemen een redelijk goede weergave is van wat ons in de nabije toekomst te wachten staat. Al deze druk op het water, op het land, al deze oorlogen om toegang tot hulpbronnen zijn een voorafschaduwing van wat ons te wachten staat. De manier waarop we met klimaatvraagstukken omgaan is nog steeds erg beleefd.
Bron: http://www.terra-economica.info/Le-chan ... 16224.html
