ok, hier is "echte" informatie zoals ik het begrijp, de passages zijn vetgedrukt om de rol van een onafhankelijke organisatie beter te begrijpen, ja we hebben het nog steeds over het verstrekken van informatie en communicatie:
Explosiegevaar bij de kerncentrale van Cruas-Meysse (Ardèche) - Persbericht van 18 november 2008
De Nucleaire Veiligheidsautoriteit (ASN) heeft zojuist de media op de hoogte gebracht van de kennisgeving die ze op 13 november 2008 naar de directeur van de EDF Cruas-Meysse-energiecentrale stuurde.
CRIIRAD heeft kennis genomen van de ASN-documenten en publiceert hieronder een eerste reactieniveau. Een diepgaande analyse vergt meer tijd om de benodigde documenten en informatie van de exploitant en autoriteiten te verkrijgen.
De disfuncties die tijdens Cruas-Meysse naar voren zijn gebracht, worden door de Nuclear Safety Authority – de autoriteit die verantwoordelijk is voor de controle van nucleaire installaties – gepresenteerd als bijzonder ernstig.
Volgens ASN gaat het in feite om een “explosiegevaar” dat bovendien “elementen kan beschadigen die essentieel zijn voor het handhaven van de veiligheid of kan leiden tot een doorbraak van de containment”. De door ASN gepubliceerde aanmaning maakt melding van slecht onderhouden, geoxideerde en gecorrodeerde leidingen terwijl deze worden gebruikt voor het transport van explosieve vloeistoffen. het ontbreken van periodieke controles die het mogelijk maken om hun staat te controleren en afdichtingsfouten te identificeren, specificeert dat deze buizen niet voorkomen op de plannen ter beschikking gesteld aan de brandweer (1)... Dit alles in strijd met een regelgeving uit 1999 ( 2).
Onder deze omstandigheden,
1. Hoe komt dat? ASN heeft EDF in 1999 een termijn van zes jaar (!?) gegeven om hieraan te voldoen
met de vereisten van dit besluit?
2. Hoe komt het dat na zo’n lange vertraging, ASN heeft zich blijkbaar tevredengesteld met een brief van EDF waaruit blijkt dat op één uitzondering na (maar die geen betrekking had op het explosiegevaar) alle nalevingsacties waren uitgevoerd en dat er nog steeds twee jaar en zeven maanden gewacht werd met het uitvoeren van een inspectie die bedoeld was om te controleren of de verklaringen van EDF ondersteund werden en of de naleving effectief was ?
3. Hoe komt het dat de inspectie van 25 en 26 september geen aanleiding gaf tot een bevel, dat het een tweede inspectie duurde op 24 oktober en vervolgens nog eens 3 weken voordat er een aanmaning naar de exploitant werd gestuurd, d.w.z. in totaal een extra periode van anderhalve maand?
4. En hoe komt het dat de aanmaning van 13 november geeft EDF nog steeds een termijn van 3 maanden om te voldoen aan de eisen uit 1999?
5. En hoe komt dat? de verplichting om te zorgen voor de afdichting van leidingen die radioactieve, corrosieve, brandbare of explosieve materialen vervoeren pas uit 1999 dateert? Bestond deze verplichting niet vanaf de inbedrijfstelling van de 4 Cruas-Meysse reactoren in 1984 – 1985? Als het bestond, betekent dat datEDF is al meer dan 23 jaar actief zonder deze belangrijke parameter goed te controleren en zonder dat de controleautoriteiten van streek zijn.. Als dit niet het geval is en het nodig was om tot 1999, vijftien jaar na de start, te wachten voordat deze fundamentele, maar essentiële controles verplicht werden, is dat werkelijk schandalig. We weten niet welke van deze twee opties zorgwekkender is.
Opnieuw suggereren veldwaarnemingen a werking van de Franse kerncentrale ver verwijderd van de reclametoespraken van exploitanten en een ‘hightech’-technologie onderworpen aan draconische controles: gecorrodeerde leidingen, monitoring- en signaleringsdefecten, enz. we kunnen ons alleen maar afvragen welk verantwoordelijkheidsgevoel de operator heeft. Hoe komt het dat hij zulke cruciale controles voor de veiligheid van zijn installatie verwaarloost?
Het gaat uiteraard om minstens 3 andere kerncentrales: Le Blayais in Gironde, Civaux in Vienne en Golfech in Tarn-et-Garonne. Voor de andere nucleaire installaties is het wachten: ontbreken ze op de lijst omdat het “explosie”-risico daar correct wordt beheerd… of omdat is hun naleving van de eisen van 1999 nog niet gecontroleerd?
Gezien de grote gevolgen van een kernongeval, vooral op het gebied van de volksgezondheid, maar ook op het gebied van het milieu, de landbouw, het toerisme en de economie, zouden dergelijke ernstige storingen het onderwerp moeten zijn van een diepgaand onderzoek naar het management van de exploitant, maar ook naar de betrouwbaarheid van het regelgevingskader. Wij zouden de vraag moeten stellen een centrale plaats wordt gegeven aan zelfcontrole, op de bruggen die zijn aangelegd tussen de exploitanten van risicovolle activiteiten en de controleurs, aan de afwegingen tussen winstgevendheid en veiligheid... Helaas heeft de wet van 13 juni 2006 de virtuele straffeloosheid van ASN georganiseerd. Wat de exploitant betreft, zeggen de opeenvolgende deadlines voor naleving veel over de ‘strengheid’ van de controles waaraan hij wordt onderworpen. De wet heeft ook lange tijd de aansprakelijkheid bij een ongeval strikt beperkt. Het is de bevolking die de gevolgen zal dragen, op alle niveaus. Het heeft er daarom belang bij om eisen te stellen en verantwoording te eisen voor de manier waarop nucleaire activiteiten worden beheerd en gecontroleerd.
(1) Er komen regelmatig branden voor op nucleaire locaties. Het feit dat de hulpdiensten niet op de hoogte zijn van de locatie van leidingen die kunnen ontploffen en de situatie aanzienlijk kunnen verergeren, duidt op het ergste in geval van een probleem. Dit is echter de basis van het beheren van risicovolle sites.
(2) Besluit van 31 december 1999 tot vaststelling van de algemene technische reglementen bedoeld om hinder en externe risico's veroorzaakt door de exploitatie van nucleaire basisinstallaties te voorkomen en te beperken.
Zullen we tevreden zijn met informatie die wordt doorgegeven door de media, of door een onafhankelijke organisatie als CRIIRAD, die zich sinds 1986 bezighoudt met openbare nucleaire informatie?
hier is een verschil, maar in het kort:
wij stellen ons nog steeds de vraag naar de prestaties van de controleorganen! vooral voor deze gevoelige en kwetsbare technologie.
de passage in het blauw laat duidelijk zien hoe de zwendel van staatsgeheimen/transparantielobbyisten waarover is gestemd, wordt georganiseerd.
Dus als het misgaat, worden we dan goed geïnformeerd, en door wie?
Dit punt had echter essentieel moeten zijn, maar dat is het niet.
Dit verklaart in feite alle zwarte punten van deze lobby (“lobby” omdat deze zelfcontroleert en aanwezig is bij de staatsautoriteiten).