DedeJe schreef:
Als we de miljarden mensen afzonderlijk zouden ondervragen, zouden we dan dit resultaat krijgen?
Een meerderheid van de mensen die denken dat ze aan de kant van het goede staan, terwijl ze denken dat ze een slecht leven leiden...
Natuurlijk heeft de perceptie van goed en kwaad een subjectieve dimensie, maar waar het om gaat is dat individuen die in wezen niet onderworpen zijn aan het kwaad, er toch actief aan kunnen bijdragen, niet alleen ten gunste van anderen, maar ook en indirect ten koste van hen, want systemische bemiddeling.
verder:
Maar wat is de verhouding arm en rijk in China?
Ik ken de respectievelijke cijfers niet, maar China kopieerde een verouderd Europees model en zette in op het overtreffen van dit model. Het is eigenlijk een echte ervaring op ware grootte en versneld, van onze eerste evolutie tot een toestand die dicht bij de onze ligt. Als resultaat concentreert en versterkt het onze tegenstellingen, wat zijn observatie fascinerend maakt, omdat het mislukken van dit project besloten ligt in het succes ervan en er evenredig aan zal zijn. Als bepaalde tegenstrijdigheden in de accumulatie van waarde toevallig weer zouden kunnen worden overwonnen, blijft het een feit dat het immense bevolkingsreservoir van dit land nutteloos zou zijn, aangezien de huidige fase (die verre van volledige werkgelegenheid is) van voorbijgaande aard is en dus bedoeld is om snel verdwijnen.
eindelijk:
En degenen die nog niet bekeerd zijn tot het systeem? Zijn degenen die met weinig of geen geld leven een "reserve" van de armen voor de toekomst van het systeem? (Rond de wereld?)
Om de hierboven genoemde redenen begint het succes van het kapitalistische economische model dat nodig was voor zijn expansie, vervolgens zijn voortbestaan, de verovering van steeds grotere gebieden en een steeds talrijker en armer wordende beroepsbevolking een laatste mutatie die het gebruik van menselijke arbeid steeds verder vermindert , wat op korte termijn een radicale tegenspraak in zijn werking inhoudt: door zijn metabolisme opnieuw te versnellen, bespoedigt het zijn verlies.
"Degenen die zonder geld leven, of bijna", volgens de tijdelijkheid van de gebeurtenissen,
beschikken over een aanzienlijk en waarschijnlijk doorslaggevend voordeel om de economische ineenstorting te overleven, omdat ze hebben behouden wat we bijna volledig zijn kwijtgeraakt: hun psychische autonomie, hun knowhow (die niet beperkt is tot weten op welke knop ze moeten drukken) en hun solidariteit.
Misschien zijn wij de dinosaurussen en zijn zij de kleine zoogdieren van het huidige tijdperk...