Dit is des te grappiger () dat een halve eeuw geleden er een brede wetenschappelijke consensus tegen bestond. Zoals welke consensus ok is en het komt met de wind.
Nogmaals, u verwart de smaak van de consument voor verfijnde granen
Wat je verwart is de cultuur en zijn omstandigheden. De beroemde smaak voor geraffineerde granen in kwestie is slechts een reactie op de oorlog van brood dat je niet oud genoeg te hebben geweten en die werd gemaakt met wat kwam bij de hand en daarom in het algemeen walgelijk, maar wanneer Er is niets anders te eten, het slechte is beter dan helemaal niets.
In reactie daarop heeft de industrialisatie van de molens geproduceerd, in grote hoeveelheden, dit ten zeerste gezeefde bloem die verscheen aan het broodje in vergelijking, dan werd het standaard product met de staf hoofdzakelijk baret en roken. (Welke symboliseren de gemiddelde Fransen voor komieken)
Nu gebeurt het dat ik had een bedrijf waar ik was de verkoop van volledige echte brood en het was een groot succes dus het was goed, maar kwam slechts zelden, bij wijze van uitzondering, mensen die hebben ervaren oorlog en zijn beperkingen. Trauma die niet verdwijnen als dat en wittebrood generaties na de oorlog, hebben nooit iets anders gekend. Dit is niet een kwestie van smaak als geen ander product komt in bakkerij ... die langzaam verandert, hopelijk!
en wetenschappelijke kennis over hun voedingswaarde bekend voor veel langer dan een halve eeuw.
Je mengt alles opnieuw. Ik noem met betrekking volkorenbrood, deze 50 jaar de consensus was tegen het, niet dat andere wetenschappers en lang voordat de industriële molens had, integendeel, bevordert het hele brood deugden ongeraffineerd.
Alles hangt dus af van wat bekend staat als wetenschappelijke kennis, omdat het afhankelijk is van de technologische analysemiddelen die op elk moment beschikbaar zijn. De voedingswaarde, voor de gemiddelde persoon, is wat hij eet en het verschil voelde tussen twee producten, zelfs als er een relatieve waarde is, maar die het enige criterium is geweest voor millennia.
Scheurbuik en beriberi werden niet verminderd door wetenschappelijke kennis, maar door de observatie dat verschillende ontbrekende of geraffineerde voedingsmiddelen deze pathologieën veroorzaakten en de verandering werd aangebracht zonder de huidige wetenschap. Kortom, wetenschap heeft altijd een metafoor achter de realiteit.
"We maken wetenschap met feiten, zoals het maken van een huis met stenen: maar een opeenstapeling van feiten is niet meer een wetenschap dan een stapel stenen is een huis" Henri Poincaré