De wonderen van de natuur

[Did67]

Als we zien dat één man (Gandhi) het machtigste rijk ter wereld heeft ondermijnd, kunnen we blijven dromen van een 'zachte' maar effectieve revolutie.

Ik vind Mandela's verhaal belangrijker... Hij werd uiteindelijk niet vermoord. De koloniale rijken zijn allemaal gevallen en zijn op een historisch moment aangekomen, op hun grenzen. Zuid-Afrika was niet bepaald van dezelfde aard, met het apartheidssysteem.

Dat gezegd hebbende, de puinhoop begint daar ook!

Met betrekking tot de ‘dromen’ van jonge mensen en hun mogelijkheid om de wereld te veranderen, moeten we in de voorbeelden die we aanhalen niettemin opmerken dat dit ‘charismatische leiders’ waren, die allemaal, in een of andere vorm, hebben betaald voor in hun persoon (soms door de dood – stop Martin Luther King in het pakket; door 27 jaar gevangenisstraf in het geval van Mandela, die tijdens het Rivonia-proces geloofde dat ze daar waren, vandaar zijn pleidooi met ‘moet ik eraan sterven ..."). Dit zijn niet de opstandige jongeren (ook al moeten we voor Zuid-Afrika de fundamentele rol van Steve Biko niet te snel terzijde schuiven!). Dit zijn mensen die charismatische leiders volgen die zijn gevestigd als iconen, zelfs als goeroes. En in het geval van Zuid-Afrika ook de internationale druk en het embargo. Schaduw.

Merkwaardig in de geschiedenis: Gandhi was vertrokken... uit Zuid-Afrika!

[Ahmed]

Heeft, Je schrijft:

Ik vind Mandela's verhaal belangrijker... Hij werd uiteindelijk niet vermoord. De koloniale rijken zijn allemaal gevallen en zijn op een historisch moment aangekomen, op hun grenzen. Zuid-Afrika was niet bepaald van dezelfde aard, met het apartheidssysteem.

Apartheid was een soort intern kolonialisme en had ook zijn historische grenzen bereikt, met krachtig extern protest dat niet zonder gevolgen bleef. Als Mandela geslaagd, het is te danken aan de politieke intelligentie van Van klerk die begrepen dat het, om de belangen van de blanke heersende klassen te beschermen, noodzakelijk was concessies te doen op politiek niveau en zo de controle over de economische macht te behouden (vandaar de daaropvolgende onrust, aangezien er in essentie niets was geregeld).
Dit is ook wat we zien op Martinique, waar de lokale oligarchie zich niet rechtstreeks met de politiek bezighoudt (en vertrekt). Aimé Césaire burgemeester worden van de ‘hoofdstad’) om het productieve en commerciële apparaat te monopoliseren.

[Did67]

Ik ben het eens.

Waar er een verschil is: in een ‘eenvoudig’ koloniaal systeem resulteert dit in de terugtrekking van de kolonisator (ook al blijven er veel dingen over, van infrastructuur tot economie via onderwijs en dus de conditionering van geesten, cultuur, kunst…) ... In het geval van Zuid-Afrika moesten we richting samenwonen gaan... Iets moeilijker naar mijn mening.

Natuurlijk wordt de economische macht er bovenop gelegd – nog steeds grotendeels in de handen van de blanken, maar niet langer alleen... Er zijn nu ‘rijke zwarten’, zelfs opzichtig rijke zwarten. Wat een vooruitgang!

En zelfs nog meer overlapt de kwestie van de kloof tussen arm en rijk, die bestaat in elk kapitalistisch systeem, wat het ook mag zijn (en ongetwijfeld in een andere vorm – erger? – in andere systemen dan kapitalistisch maar feitelijk bestaand – royalty, socialisme, communisme… .).

[Ahmed]

U maakt een bijzonder relevant punt door niet vast te houden aan puur ‘raciale’ overwegingen: de echte kloof werkt via economische macht. In het beschouwde geval worden de rollen in eerste instantie bepaald door etnische afkomst, maar wat in essentie en zoals het vervolg bewijst, telt is het behoren tot de minderheid die de samenleving controleert door de economische macht in handen te hebben; Wat maakt het dan uit dat een bepaald aantal zwarten er deel van uitmaakt*? Zeker, de schijnbare grenzen zijn minder duidelijk (wit/zwart), maar blijven duidelijk** (rijk/arm).
Wanneer Obama verkozen was, gaven velen commentaar op het feit dat een ‘zwarte’ toegang kon krijgen tot de hoogste positie en trokken overhaaste conclusies over het democratische aspect, wat overtuigender zou zijn geweest als hij uit Harlem was gekomen, maar in werkelijkheid was het een (vergeef de uitdrukking wat hier niet pejoratief is, maar leerzaam) "blanke neger", dat wil zeggen vooral een lid van de heersende klasse, ongeacht zijn huidskleur.
Wat betreft uw laatste opmerking: er zijn geen niet-kapitalistische beschavingen meer, slechts een paar groepen weerbarstige mensen... uw onderscheid is dus niet van toepassing.

* In een bepaald systemisch stadium wordt het daarentegen noodzakelijk om bepaalde zwarte mensen te integreren in het overheersingsproces om de bijdrage van efficiënte actoren te maximaliseren met het oog op het in stand houden van deze structuur. Deze noodzaak hadden we al genoemd in het geval van Saoedi-Arabië, met een zekere tendens tot emancipatie van vrouwen...
**Zoals deze grap aangeeft:
Wat is het verschil tussen een arme Arabier en een rijke Arabier?
Welnu, een arme Arabier is een Arabier en een rijke Arabier is een rijke man!

[Grelinette]

We wijken af ​​van het basisonderwerp ("De wonderen van de natuur"), maar het debat is interessant. Het verdient het om nog een topic te openen!
Welke titel moet je het geven: “Wie kan ons redden?”, “Wat kunnen we doen om de ineenstorting van de mensheid te voorkomen?”, “Zijn jonge mensen de redders van morgen?”, enz...

Om terug te komen op de jongeren: de geschiedenis is, zoals u zich herinnert, zeker bezaaid met grote jeugdbewegingen die niet veel zijn veranderd, maar er was niet de urgentie die ons vandaag de dag bezighoudt en die wereldwijd de unanimiteit van allen (burgers, politici, wetenschappers, enz.) .). Alleen zakenlieden, grote CEO's, politici, financiers, handelaars en andere miljardairs lijken te denken dat ze beschermd zijn tegen de voorspelde ineenstorting...

De vraag die ik mezelf stel met betrekking tot jongeren is waarom en op welk moment in hun evolutie, hun aankomst in de samenleving, hun overgang van ‘student’ (in de zin van leren over het leven) naar een acteertalent, een jongere zal overstappen naar ‘ De rest kan me niets schelen, zolang ik maar rondkom' of 'We moeten handelen voor het welzijn van iedereen'?

Ik stel me voor dat de kinderen van mevrouw Bernard Arnaud, Vincent Bolloré, Carlos Ghosn, Donald Trump of Mittal (Arcelor) geconditioneerd zijn om de boulimische en destructieve missie van hun vader voort te zetten, ongeacht de gevolgen, maar ik heb het idee dat ze een minderheid en dat de rest van de jonge mensen, die zich bewust beginnen te worden van een zeer gecompromitteerde toekomst voor zichzelf en voor de planeet, de spelregels zullen willen veranderen en in actie zullen komen, en dat zijn er nog meer.

[sen-no-sen]

Zonder ook maar enigszins de verdienste van te willen bagatelliseren Ghandi, Ik merk dat zijn actie komt op een moment dat het stadium van puur en hard kolonialisme achterhaald raakte als een systeem van uitbuiting en op het punt stond plaats te maken voor neokolonialisme ...

Kolonisatie en dekolonisatie zijn historisch-sociale termen om de uitbreidings-/inkrimpingsfase van een koninkrijk, imperium, staat, enz. aan te duiden.
Het genie van Ghandi was om te begrijpen dat het geen zin had om deze kracht gewelddadig te bestrijden (dat wil zeggen door energie te verspillen), vandaar de nadruk op een niet-gewelddadige strijd, waarbij de tijd zijn werk zou vervullen. We vinden dit idee ook onder Tibetaanse boeddhisten, toepassing van oosterse filosofieën.
Wat zouden we denken van iemand die bij naderend laag water een strand probeert leeg te maken?
Onze thermo-industriële samenleving zou veel inspiratie kunnen putten uit haar filosofieën...nou nee, dat zou het einde van de zakenwereld betekenen!

[Ahmed]

Grelinette, moeten we op onze hoede zijn voor schijnbare unanimiteit, wanneer daarachter diverse en niet-consensuele inhoud schuilgaat*... Het zijn de omstandigheden die deze of gene reeks memes op de voorgrond brengen. Een groot deel van dit ‘bewustzijn’ is gericht op commerciële of bredere machtsdoelen. Dit weerhoudt de meerderheid er niet van om oprecht te zijn, maar de meeste van hen zijn bedoeld om te worden uitgebuit door degenen die hen voorgaan...

* Het is een gemeenplaats om op te merken dat niemand voorstander is van het kwaad (kent u een enkele oorlog die door de initiatiefnemers ervan als onrechtvaardig zou worden erkend?) en dat wanneer sommige mensen zich eraan overgeven, dit altijd onder het voorwendsel is een goede meerdere of volgende die deze schade heeft veroorzaakt. Vanuit dit oogpunt is alles gemakkelijk te rechtvaardigen...

[GuyGadebois]

(kent u een enkele oorlog die door de initiatiefnemers als onrechtvaardig zou worden erkend?)

De Golfoorlog.

[Ahmed]

Geloof je dat echt? Struik spijt?

[Grelinette]

Grelinette, moeten we op onze hoede zijn voor schijnbare unanimiteit, wanneer daarachter verschillende en niet-consensuele inhoud schuilgaat*...

Het is waar dat mensen complex zijn, vooral in de berichten die ze sturen, in groepen of individueel.
Bij mensen zijn berichten bijzonder moeilijk te ontcijferen:
Tussen wat we denken,
wat we bedoelen,
wat we denken dat we zeggen,
wat wij zeggen,
wat wij willen horen,
wat wij horen,
wat we denken te begrijpen,
wat we willen begrijpen,
en wat wij begrijpen...
Er zijn dus minstens negen mogelijkheden waardoor de schijnbare boodschap moeilijk te interpreteren is.
Vooral omdat we daarna (en zelfs ervoor) rekening moeten houden met het bewuste, het onbewuste, het onderbewuste, het voorbewuste, het bovenbewuste, enz. van het individu, allemaal opnieuw vormgegeven door de groep.
Zoveel nuances of invalshoeken om de verschijningsvormen waar te nemen en te begrijpen.

Een groot deel van dit ‘bewustzijn’ is gericht op commerciële of bredere machtsdoelen. Dit weerhoudt de meerderheid er niet van om oprecht te zijn, maar de meeste van hen zijn bedoeld om te worden uitgebuit door degenen die hen voorgaan...

Ik begrijp de betekenis van je zin niet echt!...
De groep door enkele individuen zou worden uitgebuit voor commerciële doeleinden en macht?
Simpel gezegd denk ik dat er individuele maar gemeenschappelijke verwachtingen en angsten zijn die individuen ertoe aanzetten een groep te vormen die met één stem hun onenigheid over een situatie zal uiten. Deze situatie wordt door elk individu dat de groep vormt, anders gevoeld en begrepen.

Dit lijkt een beetje op wat we hebben gezien met de ‘Gele Hesjes’ (een wonder van de natuur), waar individuen zich verenigden terwijl ze hun individualiteit behielden en met geweld een gemeenschappelijke vertegenwoordiger weigerden: we protesteren samen, met dezelfde stem, om uitdrukking te geven aan onze individuele nood, maar zonder een gemeenschappelijke stem of vertegenwoordiger!