Het is geen 1 april:
http://www.telerama.fr/monde/ondes-grav ... 138202.phpHet doet nog steeds een beetje pijn aan mijn hoofd...
De Nobelprijs voor zwaartekrachtgolven: Einstein had gelijk: we leven goed in kalfszacht weefsel
Albert Einstein had het getheoretiseerd, internationale teams van onderzoekers bevestigden het honderd jaar later: zwaartekrachtsgolven, deze trillingen van ruimte-tijd, werden gedetecteerd. Deze wetenschappers ontvingen voor deze ontdekking de Nobelprijs voor de Natuurkunde 2017.
Laten we deze verhalen over elastische stoffen of het oppervlak van een meer vergeten die de ruimte-tijd vertegenwoordigen. Dit zijn tweedimensionale leugens. In werkelijkheid worden we allemaal geboren, leven en sterven we in de zachtheid van kalfsvlees. Wij, de lieveheersbeestjes, de twee euromunten en de sterren. Allemaal vast in dezelfde elastische gelei die we min of meer sterk laten springen, afhankelijk van onze respectievelijke massa. Laten we duidelijk zijn: wij wegen niet zwaar in zacht kalfsvlees. Zelfs onze zon is een vedergewicht. En als een lieveheersbeestje, een man, een twee-euromunt of een zon als de onze sterft, gebeurt er niet veel. Maar wanneer een restster met een massa van meer dan 3,3 zonsmassa op zichzelf instort door gebrek aan brandstof, komt hij terecht in een zwart gat, dat, laten we het erover eens zijn, het kalf veel meer door elkaar schudt dan de dood van een geliefde ster. En als twee zwarte gaten in de gelei beginnen te dansen, dan zullen de trillingsgolven die ze om hen heen sturen, over het hele universum, de ruimte-tijd aanzienlijk verstoren. De zachte kronkels.
‘We zouden deze zwaartekrachtgolven moeten kunnen opvangen, maar dat zal moeilijk zijn’, zei Albert Einstein een eeuw geleden in krachtige bewoordingen, een jaar nadat hij de algemene relativiteitstheorie had geformuleerd, die voor altijd het idee veranderde dat we ruimte maakten voor elk van ons. ander. Vóór Einstein werd de ruimte, dat wil zeggen de leegte die overblijft als alle materie is verwijderd, als een starre structuur beschouwd. Bij Einstein wordt de ruimte deze gelei waarvan de elastische structuur door materie kan worden vervormd.
Nou lieve Albert, het is klaar! Opnieuw wordt je briljante theorie bevestigd. De LIGO-interferometer (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory), geïnstalleerd in de Verenigde Staten op twee locaties die 3000 kilometer uit elkaar liggen, de ene in Louisiana en de andere in de staat Washington, observeerde op 14 september om 11 uur de dans van twee zwarte gaten. van respectievelijk 51 en 29 zonsmassa's, op 36 miljard lichtjaar afstand, en die uiteindelijk samensmolten. De twee kolossen kwamen met tweederde van de lichtsnelheid met elkaar in botsing. Het was de eerste keer dat een dergelijke cataclysme werd waargenomen. Het monster dat uit de fusie voortkomt, “weegt” slechts 1,3 keer de massa van de zon. De drie ontbrekende massa's werden omgezet in energie (volgens de wet van Einstein, altijd hij, E = mc62). De energie van zwaartekrachtgolven, volgens de Europese en Amerikaanse teams van Virgo en LIGO die de gegevens analyseerden.
Een vervorming van enkele fracties van een miljoenste van een miljardste millimeter
De LIGO-detector bestaat uit twee vier kilometer lange tunnels waarin gesynchroniseerde laserstralen circuleren. Als niets hun voortgang verstoort, blijven ze in fase. Als een zwaartekrachtgolf de aarde vervormt, kan de ene arm langer worden, de andere krimpen en zijn de twee lasers niet langer gesynchroniseerd. Het is deze kleine vervorming die de onderzoekers hebben vastgelegd. Omdat de zwaartekrachtsgolven die door de dans van de twee zwarte gaten worden uitgezonden, een extreem lage amplitude hebben. Op een arm van vier kilometer bedraagt de vervorming slechts enkele fracties van een miljoenste van een miljardste millimeter.
Deze grote ontdekking is gelijk aan die van het Higgsdeeltje in de deeltjesfysica. Mogelijk zal het de auteurs ervan in de herfst ook de Nobelprijs voor de natuurkunde opleveren. Het stelt (opnieuw) vast dat Einstein het grootste wetenschappelijke genie aller tijden was. Het opent ook de weg naar een nieuw soort astronomie die zich richt op deze vreemde dingen die niet waarneembaar zijn in zichtbaar licht, zoals de zwaartekrachtinstorting van een massieve ster of de dans van zwarte gaten. Het bevestigt overigens dat de mens, het lieveheersbeestje, het twee-euromuntstuk en de zon in kalfszachtheid worden geboren, leven en sterven.