janic schreef: Sommigen gebruiken dan de term flexitariër.[
Ik niet, want ik vind dat dit woord bijzonder weinig beschrijvende criteria heeft (tenzij het een "officiële" definitie heeft die mij zou zijn ontgaan).
Geen officiële definitie, die van specialisten in de Franse taal, die ik ken; Maar :
https://fr.wikipedia.org/wiki/FlexitarismeFlexitarisme (samentrekkingswoord dat flexibiliteit en vegetarisme associeert1), ook wel semi-vegetarisme2 genoemd, is een dieetpraktijk waarvan de dagelijkse basis vegetarisch is, MAAR DIE een incidentele consumptie van vlees TOESTEMT[*]. Een flexitariër wordt vaak omschreven als iemand die zijn vleesconsumptie sterk heeft verminderd zonder vegetariër te zijn geworden.Ik heb een goede, vlezige vriend die grapt dat hij flexitariër is, want van de 14 maaltijden per week is er minstens één waarbij hij alleen een gemengde salade eet. Het provoceert zeker, maar wat zijn de "criteria"? Persoonlijk is er minstens één op de twee maaltijden waarbij ik geen vlees of vis eet: ben ik een flexitariër? Kortom, mijn "quasi-vegetariër" lijkt me zinvoller, we kunnen tenminste zien aan welke kant de schuifregelaars staan.
Zou je maar één keer per jaar dierlijke producten eten, dan is dat flexitarisme, vandaar jouw idee van een slider.
Stel dat je meestal heteroseksueel bent en soms homo (of vice versa), hoe zou je dat dan noemen?
PS: we zijn erg blij voor je vriend, maar daar gaat het niet om.
Integendeel ! Onze moderne wereld wil alles in een goed gesloten la stoppen met een label dat alleen opengaat als je het eruit trekt. In de biologie is het het tegenovergestelde, het uittrekken van een lade laat alle andere bewegen, min of meer zoals wanneer een insect verstrikt raakt in een spinnenweb en waarbij de bewegende draden de grootte, de kracht en zelfs de gevaarlijkheid ervan aangeven. Dus alle aspecten die verband houden met vleesconsumptie bewegen alle gelabelde laden: vervuiling, diëtetiek, ethiek, filosofie, manier van leven, enz... en in het aangehaalde geval, gezondheid die deze verschillende factoren beïnvloedt en niet alleen een industriële productie of niet.
sicetaitsimple schreef:
GuyGadebois schreef: Omnivoor "die zich onverschillig voedt met voedsel van dierlijke of plantaardige oorsprong" past heel goed bij mij. Het is duidelijk wat de mens definieert
Niet echt, omnivoor is een "vermogen tot", en
MENSEN ZIJN OMNIVOREN. Dan kan het dieet variëren van het ene uiterste tot het andere, tussen de "historische" Inuit (ik weet niet of die er nog zijn?) die alleen vlees/vis aten en de veganist leed of koos.
Men moet omnivoor niet mengen door cultuur, door voedselopportunisme, door gewoonte of door smaak en omnivoor door anatomische constitutie. Anders zouden kannibalen er natuurlijk voor gemaakt zijn...aangezien ze het doen, het lekker vinden en goed verteren (blijkbaar)
Biologisch zijn we alleseters. Ons spijsverteringssysteem is ontworpen om "onverschillig" vlees en plantaardig voedsel te assimileren.
Dit is waar de fout ligt in het verwarren van sociale cultuur en anatomobiologie.
[*] proefpersoon behandeld door een niet-VG of veganistisch type. Waarvoor
zich permitteren alsof het een verbod is om als suikerpatiënt over te steken voor suiker (zie de reclamespot op tv op de flexis!)
"We maken wetenschap met feiten, zoals het maken van een huis met stenen: maar een opeenstapeling van feiten is niet meer een wetenschap dan een stapel stenen is een huis" Henri Poincaré