En het werd/wordt met pijn gedaan, de dematerialisatie van administraties bijvoorbeeld (telewerken... de overgang naar volledig digitaal door documenten te scannen) die bijna iedereen dwingt een mobiele telefoon te hebben, is als verkrachting, een waanzinnige beperking voor de geest! Ik ben nauwelijks aan het schematiseren, je vraagt een telefoniste aan de telefoon om alles wat buiten de gebruikelijke afspraken valt, hij lacht, hij vertelt je:
-
“Maar meneer, ik ben thuis, ik werk vanuit huis, ik heb geen toegang tot uw dossier tijdens het telewerken, het spijt me echt (impliciet, dien in en/of kook je een ei).
De vereenvoudiging van het systeem is niet gemaakt voor gebruikers, maar in de goed begrepen zin van algemene onderwerping (of we het nu leuk vinden of niet, of het nu opzettelijk is georganiseerd of niet), waardoor degenen die dat niet willen, worden gedwongen zich er niet aan te onderwerpen. of degenen die er niet in slagen allerlei beperkingen, gedoe, schanddaden en straffen op te lossen (die kunnen worden gekwantificeerd aan de hand van indirecte of indirecte gevolgen in duizenden euro's voor gezinnen in nood, vergeleken met het oude systeem, ik heb geen tijd om in detail te treden alles...). Er is niet langer enige flexibiliteit van geest en aanpassingsvermogen, het wordt stijf als een betonnen plaat zonder vangrail, en je voorstellen dat het verliezen van je mobiele telefoon is alsof iemand je kantoor heeft afgebrand. Erger nog, het is het verlies van iemands identiteit (wat, zelfs als we daarheen worden geleid, NIET digitaal is, het...! Wat dan ook...) Een eenvoudig voorbeeld: als we het systeem van boetes nemen, is dat niet het geval. Het is niet langer mogelijk om te onderhandelen dat ze van je worden ingetrokken, als je (zoals voorheen) op het moment van de verbalisatie arriveert door de maagdenpalm voor de gek te houden, eenmaal in het systeem en op afstand in realtime gevalideerd, is er geen manier om ze in te trekken: we kunnen niet stoppen “ vooruitgang”, zelfs door dwang. En het zal een ‘stempel’ achterlaten op uw digitale identiteit en op de angst om als een ‘slechte burger’ te worden gezien. Zonder het recht om vergeten te worden zullen we op een dag allemaal ‘veelplegers’ zijn, waarbij de last steeds zwaarder wordt.
Dit nieuwe systeem kan niet voldoen aan “niet-standaard” eisen, het keurslijf is onvermijdelijk en ontoereikendheid is geen “relevant” criterium, alles leidt tot meer “onvoorziene gebeurtenissen” tot meer schulden (met prikkels van de banken zelf...)
De overgang naar ‘alles digitaal’ is een pijnlijke bevalling via een keizersnede zonder verdoving, een zak op het hoofd en in stilte. En het is niet de elektronische armband die de geest zal genezen in een steeds meer ontmenselijkte wereld! Zal het dragen van armbanden ooit de norm worden?
Moeten we de vrijheid opgeven om vrij te zijn? Zal er binnenkort alleen zelfmoord als palliatief middel bestaan? Zelfmoord? Ben ik gek... maar het is er al als uitgangspunt in de hoofden van mensen, en zelfs in een collectieve vorm met de covid-crisis... (voor sommigen die in het nauw zijn gedreven door het systeem) als een laatste uitgang na het virtueel uitwissen van burgers als “onderwerpen”...? Zijn we niet bijna allemaal...? Gewist, sindsdien de facto gemeenschappelijk met de fictieve waarden (aangezien ze fysiek ongrijpbaar zijn). Virtuele waarden waarvoor individuen geen andere keuze hebben dan zichzelf in een opofferingspositie te plaatsen! Geconfronteerd met een wereld waar burgers geen controle meer over hebben.
Ik stopte bij de grillen van de gemiddelde burger, maar we kunnen zien hoe het moet zijn voor ‘kleine ondernemers’, en zelfs voor de beruchte (en een van de meest controversiële) invloedssferen van degenen die de maatregel ertegen hebben verslagen. algoritmen voor ‘insubordinatie’
elektriciteit-elektronische-informatique / censuur-covid-de-facebook-youtube-ras-le-bol-t16530-110.html # p436289 - "
Maak je geen zorgen, mijn goede heer, we regelen dat voor je met censuur van nanoseconden” (...net als speculatieve financiële transacties op de markten.)
We begrijpen nog niet alles wat er in het hele systeem gebeurt, meerdere antropotechnische mechanismen die elkaar uitdagen, waarbij onderwerping en het onmiddellijk uitwissen van elk protest de regel is – aangezien ze niet de facto in het systeem zijn geïmplementeerd(!) omdat ze niet geïntroduceerd door de programmeurs in de “software” – de slecht genoemde zijn moeilijk...!
Stel je voor dat je ‘protest’ of zelfs ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’ introduceert in de mogelijke keuzes van computerprogramma’s?
Socioloog Jean Ziegler (86 jaar oud, en nog steeds speciaal rapporteur bij de VN over de kwestie van het recht op voedsel in de wereld, vice-voorzitter van de adviescommissie van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties en tegenstander van de Zwitserse bankenoligarchie) zelf zei dat:
- “
Het kapitalisme kon niet worden aangepast. Dat het vernietigd moest worden'.