PARIJS, 16 december 2004 (AFP) - De CNES Parasol-microsatelliet, die zaterdag wordt gelanceerd door een Ariane 5 met zes andere passagiers, moet een beter begrip geven van de impact op het klimaat van wolken en aerosolen, deze fijne deeltjes die in de lucht zweven.
Lange tijd werd alleen rekening gehouden met broeikasgassen om het fenomeen opwarming van de aarde te bestuderen, herinnert het National Center for Space Studies zich. Maar afgezien van het opwarmende broeikaseffect, neigen aërosolen en wolken, door de zonnestraling af te schermen als een parasol, juist om het aarde-atmosfeer-systeem te koelen.
Modelwerk heeft aangetoond dat natuurlijke aërosolen (vulkanische as of zeespray), of die ontstaan door menselijke activiteit, een cruciale rol spelen bij klimaatverandering en zelfs, volgens de Academie van Wetenschappen, 'de grootste bron van onzekerheid ”in de studie van klimaat.
De hele vraag is om te bepalen wat voor de planeet, wereldwijd maar ook volgens de regio's, het uiteindelijke resultaat is van de competitie die zich afspeelt tussen dit parasoleffect en het broeikaseffect.
Parasol (polarisatie en anisotropie van reflecties aan de top van de atmosfeer, in combinatie met een observatiesatelliet met een Lidar) zou enkele antwoorden moeten geven. De tweede satelliet in de Myriade-sector, ontwikkeld door CNES, zal licht meten dat in verschillende richtingen is gepolariseerd om wolken en aerosolen beter te karakteriseren dan door hun spectrale signatuur die meer conventioneel wordt waargenomen.
Daartoe zal de microsatelliet een Polder-beeldradiometer met groot veld vervoeren, ontworpen met de bijdrage van het Atmospheric Optics Laboratory van Lille (CNRS-USTL).
De verstrekte informatie zal het mogelijk maken om de hoeveelheid en de grootteverdeling van aërosolen over de oceaan te specificeren, evenals hun troebelheidsindex (gehalte aan gesuspendeerde materialen) boven het landoppervlak. Ze zullen ook bijdragen aan de detectie van wolken, aan de bepaling van hun thermodynamische fase, hun hoogte en de schatting van de gereflecteerde flux in het zonnedomein. Ook het waterdampgehalte wordt geschat.
Parasol, waarvan de verwachte levensduur twee jaar is, werd gebouwd onder toezicht van CNES. De ontwikkeling ervan was sterk afhankelijk van die van het Polderprogramma voor de nuttige lading en van Déméter, de eerste microsatelliet van CNES, voor het platform, om de kosten en doorlooptijden te verminderen.
De wetenschappelijke verantwoordelijkheid voor de missie berust bij het Atmospheric Optics Laboratory van het CNRS (LOA, Lille).
Parasol zal worden geplaatst in relatie tot de Aqua en Aura (Nasa), Calipso (Nasa / Cnes), Cloudsat (Nasa / Canadian Space Agency) satellieten om de training genaamd "A-Train" te voltooien, een uitzonderlijk ruimteobservatorium dat zal worden voltooid in 2008 door een andere NASA-satelliet, Oco.
bron: AFP